راهرو عشق

راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!

راهرو عشق

راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!

ترجمه بتد هایی از گات ها

....به نام پرودگار یگانه زرتشت بر انگیخته شد تا با الهام اهورایی ، آیین راستی را در پرتو روشنایی گسترش دهد. گات ها –سرود-43 –بند 12

کسانی به رسایی و جاودانگی می رسند که به ندای وجدان خویش گوش فرا دهند .گات ها –سرود 45 –بند5                 

 اهورا مزدا ، بهترین پاداش را به کسانی ارزانی می دارد که در انجام کار نیک کوشش کنند . گات ها –سرود 28 –بند 4

از خداوند یاری گرفته ، با ابزار منش نیک و به دور از پندار های نادرست به سرچشمه های دانایی برسیم . گاتها–سرود 30-بند 9

راستکار همان همان دانایی است که اندیشه خود را در گفتار بیان میکند و در کردار انجام می دهد . گات ها –سرود 31 – بند 12

هر گاه انسان به راستی روی آورد ،جلوه عشق و منش نیک بر او آشکار خواهد شد . گات ها –سرود 31-بند 17

به سخنان کسی گوش دهیم که اندیشه اش بر پایه راستی و آموزشهایش سود رسان است .گات ها –سرود 31-بند 19

اندیشه ،گفتار و کردار نیک ،ابزار مناسبی برای راهنمایی دروغکاران به راه راست است . گات ها –سرود 33-بند2

سرود گوی راست کرداری که از زیور دانش آراسته گردد دوست پروردگار است .گات ها سرود 33-بند 6

سخنان خود را در پرتو راستی و منش پاک بر زبان آورید تا همه به جان گوش کنند .گات ها –سرود 33-بند 7

پاداش نیک اهورایی برای کسانی است که با منش نیک کار می کنند و راستی را گسترش می دهند  .گات ها –سرود 34-بند 14

در پرتو اندیشه پاک و راستی ،نیروی اهورایی را در ک کنیم و از زندگی درازی برخور دار شویم / گات ها –سرود 28-بند 6

بهترین نیکی به دانایی می رسد که راه راست و درست زندگی را برای رستگاری به دیگران می آموزد . گات ها –سرود 43-بند 3

جانفشانی برای نابودی دروغ و پیشرفت راستی از ارزش های انسانی است .گات ها سرود 46 –بند 4

خداوند در پرتو شهریاری و مهر خویش به نیک کاران رسایی و جاودانگی می بخشد . گات ها سرود 47-بند 1

چون می خواهیم به پروردگار نزدیک شویم ،پس نیک اندیشی و راستی را بر گزینیم . گات ها –سرود 34-بند 5

گفتارمان بر اساس نیک اندیشی و کردارمان در پرتو مهر و ایمان انجام شود . گات ها –سرود 47-بند 3

وقتی مردم به منش پاک روی آورند ، آرامش و ایمان در جهان شادی آفرین گسترش می یابد . گات ها –سرود 47-بند3

نیکو ترین بخشایش اهورایی به انسان ، رسایی و آرامش و پیوستگی به راستی است . گات ها –سرود 49-بند8

کسی در پرتو راستی و روشنایی به سر می برد که در پی آبادی و شادی جهان باشد .گات ها –سرود 50-بند2

کسی به سر چشمه حقیقت خواهد رسید که در پرتو راستی ، از منش نیک و نیروی معنوی یاری بگیرد. گات ها –سرود 50-بند 3

اندیشه تان پاک باشد تا در هنجار هستی ، بخشایشی نیک به شما پیشکش گردد.گات ها سرود 28-بند7

در راه گسترش آیین راستی و خرد ،تنو جان انسان پیشکشی بی ارزش است .گات ها سرود 33-بند14

خردمندی و دل آگاهی انسان را به شناخت مزدا و سرچشمه راستی نزدیک می کند . گات ها – سرود 33-بند 9
آزادی: ای خداوند خِرَد زمانی که به تن خاکی روان دمیدی و به انسان نیروی کار کردن و سخن گفتن و رهبری کردن عنایت فرمودی، خواستی تا هر کس هر دینی که می پسندد، برگزیند. (هات ۳۱ بند ۱۱)

دوری از خشونت: بتوانیم با سخن پاک و زبان ِ خوش، مردم ِ نادان و گمراه را به راه راست برگردانیم. (هات ۲۸ بند ۵)

برابری مرد و زن: ای مردم، بهترین سخنان را به گوش هوش بشنوید و با اندیشه روشن و ژرف بینی آنها را بررسی کنید. هر مرد و زن راه و نیک و بد را شخصاً برگزیند. (هات ۳۴ بند ۲)

کمک به دیگران: مزدا اهورا که فرمانروای یگانه‌است چنین پاداش روا داشته‌است که، خوشبختی از آن کسی است که دیگران را خوشبخت سازد. (هات ۳۴ بند ۱)

مهر ورزی: این سخنان را به نو عروسان و تازه دامادان می‌گویم. امیدوارم اندرزم را به گوش هوش بشنوید و با ضمیری روشن، آن را  نیک دریابید و به خاطر بسپرید: همیشه با نیک منشی و مهر و دوستی زندگی کنید و در راستی و پاکی و مهر ورزی از یکدیگر پیشی بگیرید. زیرا بی گمان از زندگی سرشار از خوشی و خوشبختی برخوردار خواهید شد. (هات ۵۳ بند ۵)

شادی و شاد زیوی: ای پروردگار برای برخورداری از شادمانی و خوشبختی، بخشایش بی مانندت را به من بنما. ای هستی بخش، بخشایشی را که از اندیشه و کردار نیک سرچشمه می‌گیرد به من ارزانی دار. ای آرمیتی، ای نُمود عشق و بردباری، به وسیله راستی دل‌های ما را روشن ساز تا به شادی و خوشبختی دست یابیم. (هات ۳۳ بند ۱۳)

سازندگی و آبادی: از آنانی باشیم که جهان را تازه و آباد می کنند. (هات ۳۰ بند ۹)

آموزش: دانا باید با دانش خویش نادان را آگاه سازد. نشاید که نابخرد گمراه بماند. (هات ۳۱ بند ۱۷)

راستی: ای مردان و زنان از دروغ بپرهیزید. از پیشرفت ریا و فریب جلوگیری کنید و بدانید آن خوشی و سروری که از راه نادرست و بدبختی و بیچارگی دیگران به دست آید جز رنج و افسوس چیزی به بار نخواهد آورد. (هات ۵۳ بند ۶)

باور «ایمان»: مرد خردمند با آگاهی از اینکه عشق و ایمان به خدا سرچشمه راستی است گمراهان و زشتکاران را به پرورش منش پاک و انجام کار نیک و مهرورزی به دیگران اندرز خواهد داد و سرانجام ای خداوند جان و خرد، همه زشتکاران با آگاهی از حقیقت به سوی تو خواهد آمد. (هات ۳۴ بند ۱۰)

یاری رسانی به دیگران: مرد دانا و توانایی که بنا به دستور ایزدی یا از راه مهر و عواطف انسانی خواستاران کمک را خواه از هواخواهان راستی و یا دروغ به گرمی پذیرا شود. او پیرو راه اشا بوده و زندگی اش سراسر سرشار از راستی و درستی می‌باشد. ای هستی بخش دانا او بخردی است که با نیروی دانش، گمراه را از تباهی و نیستی رهانیده و او را به خودشناسی و اتکا به نفس رهبری خواهد کرد. (هات ۴۶ بند ۵)

مهر و دوستی: خشم و نفرت را از خود دور کنید. اجازه ندهید اندیشه هایتان به خشونت و ستم گرایش پیدا کند. به منش پاک و مهر و محبت دلبستگی نشان دهید، رادمردان پاک سرشتبرای گسترش راستی و درستی پیوند استوار خواهند ساخت و هواخواهان راستی را به سوی بهشت جایگاه تو ای اهورا که منزلگه راستان و پاکان است رهبری خواهند کرد. (هات ۴۸ بند ۷)

7-وزن در گات ها

وزن در سرودهای گاتها


واژه گات در اوستا با حروف گ.ث.ا نوشته شده و فرهنگیان آن را به خط خود گاتها یا Gatheha می نویسند و گات می خوانند. گاث در زبان پهلوی، گاس و در زبان دری تبدیل به گاه شده و به معنی ظرف زمان و مکان و مجازا به معنای (آهنگ موسیقی) است و معنی اخیر از روی خواندن گاته به آوای ویژه (از قبیل ودا خوانی هندیان) برخاسته و پساوند برخی از آواهای موسیقی نظیر دو گاه و سه گاه و چهار گاه و راست پنجگاه و نیز گاه های (اندرگاهان) پارسیان که عبارت بوده است از نمازهای پنجگانه نوشته شده در گاثه که ابوریحان می نویسد: اهنودگات، اسپنتمدگات، وهوخشترگات، اشتودگات و وهیشتواشت‌گات نیز گویای این معنی است.
گاه هم در زبان پهلوی و هم در زبان پارسی دری معنی تقریبا مشابهی دارد و برخی نیز کلمه (گاتار) در موسیقی کردستان ایران و کلمه ( قطار-نام گوشه ای در آواز بیات ترک )را منسوب به سنت قدیمی (گات) خوانی دانست.
کتاب سپندینه‌ی(مقدس) زرتشتیان، اوستا نام دارد و دارای پنج بخش یسنا(سرودهای اشوزرتشت تنها گاتها است که بخشی از یسناست)، یشت‌ها، وندیداد، ویسپرد و خرده‌اوستا است
گاتها از پنج قسمت تشکیل می شود:
1- نخستین بخش ، شامل قطعات سه مصراعی است و هر مصراع شانزده هجا دارد .
2- دومین بخش، شامل قطعات پنج مصراعی است و هر مصراع یازده هجا دارد .
3- سومین بخش، شامل قطعات چهار مصراعی است و هر مصراع یازده هجا دارد .
4- چهارمین بخش، شامل قطعات سه مصراعی است و هر مصراع چهارده هجا دارد.
5- پنجمین بخش، شامل قطعاتی است که هر یک از آنها دو مصراع بلند نوزده هجایی و دو مصراع کوتاه دوازده هجایی دارند.
پژوهش‌های دانشمندان غربی، وجود وزن منظم و حالت موزون را در این سرودها ثابت کرده است. از این محققان وستردگارد Westergard برای یافتن وزن اصلی بندهای 28 و 34و 42و 50و 52 ، وستپال Westhbal و هرمن تورپل Herman Torpel برای یافتن وزن یشت‌های 9-5-10-13-22 کوشش کرده اند. از همه مهمتر، پژوهشهای استاد سابق دانشگاه ویرجینیا ، جان دریپر J.W.Draper است که بیش از 25 سال برای یافتن آهنگ یسنا کوشید. دریپر در اوایل سالهای 1310 خورشیدی به ایران مسافرت کرد و بین ایران و هندوستان در سفر و پژوهش بود .او در یک پرستشگاه قدیمی در روستای (اودوادای) هند ، اصلیترین نواهای زرتشتی را می شنود و یقین حاصل می کند که اینها سرودهای دست نخورده ای از هزاران سال قبل هستند . او از این سرودها نوار ضبط می کندو از دو تن از استادان کنسرواتوار ویرجینیا – پروفسور انگلیش و پروفسور ودد می خواهد در باره این نواها نظر خود را بنویسند و نظر استادان بدین قرار است:
سرودها به صورت تک خوانی است و با سازی همراه نیست . متن از یک ساختمان هجایی ساده درست شده است (هر نت در ازای یک سیلاب) ولی طول یا کشش صداها و کمیت صدا ها در متن یکسان نیستند.
جان دریپر اضافه می کند: از آنجا که پیشینه آداب و رسوم مذهبی پارسی در دوران ساسانی (و بخش بیشتری از آن مربوط به زمان‌های باستانی تر است) تا حدی باقی مانده ، می توان برداشت کرد سبکهای موسیقی گاتها و یشت‌ها نیز به همان قدمت شاید باشد.
حسینعلی ملاح می نویسد: ( وزن این سرود ، 4/4 است ولی می توان آن را برپایه تقارن‌های ریتمیک به اوزان دیگر هم نوشت و برای همین است که زیر نت ها علامت وزن آن گذاشته نشده است. سرود در مقام بزرگ Mode Majer است و ارزش سرود بنا به لحن هر خواننده می تواند تغییر کند . محدوده آهنگ در فاصله دانگ است و مقامهای اصلی سرودها در همه جا یکسان است. از یکی از موبدان ایرانی خواستم این دو سرود ( یسنای 47 و یسنای 44 ) را با آهنگ رایج در ایران بخواند. اختلاف در لحن ها بود ولی مقام هر دو سرود یکی بود.


توضیح یسنای 44 و 47 :

1- این سرود در دستگاه ماهور (یا گام دو بزرگ) (Do Majeur) است.
2-وزن سرود چهار ضربی است (یعنی 4/4) ولی حرکت قطعه (یعنی تمپوی Tempo آهنگ) سنگین و فراخ (Andante) است.
3- آهنگ سرود، بی وزن نوشته شده و خط‌های میزان که نقطه چین گذاشته شده از نگارنده است دلیل این کار این است که نشان داده شود می توان این سرود را به وزن چهار ضربی نوشت .


سرچشمه : جوادی ، غلامرضا – موسیقی ایران ( از آغاز تا امروز ) همشهری 1380