چنــین دارم از موبــد پیر یـــــاد
چو ایــــــران نباشد تن من مباد
دریغ است ایران که ویران شود
کنام پلنگان و شیـــــران شود
بیـــا تا همه دست نیــکی بریم
جهان جهان را به بد نسپــــریم
بکوشیم بر نیــــک نامی به تن
کزیــــن نام یابیم بر انـــــجمن
نخوانند بر مـــا کسی آفـــرین
چو ویران بود بوم ایــــران زمین