یِنگهه هاتام. آئت یِسنِه . پَئی تی وَنگهُو.
مزدا اهورا. وَاِتا. اَشات هَچا.
یا ئونگهامچا. تائونس چا. تائوس چا . یَزَه مَئیدِه ..
این سرود در بخش های گوناگون اوستا سروده شده است که به هنگام نیایش های آیینی خوانده می شود ازیکسو اشاره به تساوی حقوق زن ومرد دارد و از سوی دیگر اشاره به ابزار وراهکاری شده است که هرمرد و زن با ارادهً خویش بتواند با دیگری
همت،هوخت و هورشت (اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک )سه نیک مختصری هستند که چکیده فلسفه و عرفان ایرانی می باشند. این چکیده نیاز به نمادهایی دارد که افزون بر دربرگرفتن تمام این مفهوم دربرگیرنده تمام ایران و اقوام ایرانی باشد و هر ایرانی بتواند این نمادها را از آن خویش بداند. شاید با کمی اندیشه و ورق زدن تاریخ این سرزمین بپذیریم که زرتشت، فردوسی و کوروش نمادهایی از اندیشه نیک، گفتار نیک و کردار نیک هستند. از هر یک از این بزرگان شواهد بسیاری از دوست و دشمن در دست است که شایستگی برگزیدن این افراد را نشان می دهد. نماد این مثلث ایرانی و پروراندن این نمادها بتوان مفاهیمر ساده و روان را بیان کنیم.
اکنون سخن می گویم برای خواستاران و نیز برای دانایا ن،
دربارة اندیشه هایی که بر پایه خرد نهاده شده
با ستایش اهورا و نیایش خردمندانه برای وهومن و اَشا،
که با روشن شدن دیدنیها ( حقایق) خرسندی ( رضایت خاطر) فراهم شود.
یسنا/ سرود سی ام بند یکم
ادامه مطلب ...