واژه پِرِتو، گذر و عبور از مرز و خط جداکننده دو چیز است که آنرا به معنی پل گرفته اند.
سپس در اوستای نوین که در زمان ساسانیان گردآوری شده از آن پلی در دنیای دیگر
پنداشتند که هنگام گذشتن از آن برای دروندان و پیروان دین دروغ باریک میشود و آنها
را به ژرفای جهنم پرت میکند که بوی تعفنی و غذای گندیده و حیوانات موذی آنها را
غذاب خواهند داد. این تصورات در دین اسلام نیز بنام پل صراط وارد شده است. این مرز
جداکننده در باور و آیین زرتشت در نهاد و وجدان آدمی است. انسان با پیروی از ذات و
گوهر پاک که سپنتامئینیو است و نماد اهورامزدا در باطن اوست باید براه راست و اهورایی
رود. هر گاه کسی با گفتار و زبان بد یا کردار زیان آور براه پلید اهریمن ی گرایش جوید
هنگام داوری با خرد خویش خود را محکوم میداند و مورد سرزنش و آزار وجدان میشود
که برای مرد خردمند بزرگترین عذاب دائمی است.
و نیز باور دینی پیرو دروغ
آنچه واقعیت راستین است نادیده می گیرد
بیگمان روانش در گذرگاهی که مرز داوری میان خوب و بد است
او را سرزنش می کند
چون با کارهایش و گفتار با زبانش از راه راست به دور افتاده
سرود شانزدهم بند سیزدهم
من میدانم در نیایش کیست
که از روی راستی بهترین پاداش برای من نهفته است
او اهورامزداست ( با فروزه های جاویدانش)
که همیشه بوده اند و خواهند بود
آنها را با نامشان نیایش می کنم
و با دلدادگی به سویشان می روم.یسنا سرود 52 بند 21
اهورامزدا خدای زرتشت نماد خردمندی است. هستی را بر پایۀ دانایی و مهر آفرید. او
بزرگترین نیروئیست که هستی را بر هنجار و قانون ابدی نظم داده و به گردش درآورده
است. برای آنکه آدمی آن بزرگترین نیرو را بشناسد و بیندیشد، شش فروزه و صفت او را
اشا، ) « نشان داده است: راستی، اندیشه نیک، نیرومندی، پرهیزگاری، رسایی، جاودانی
وهومن، خشترا، آرمئیتی، هئوروتات، اَمرِتات) این صفات را امشاسپندان، پاکان جاویدان و
نامردنی مینامند که از ذات اهورامزدا سرچشمه میگیرند و با او همبسته و یک ی هستند.
هر کسی آنها را نام برد و نیایش کند، اهورامزدا را نیایش کرده. در نهاد آدمی گوهری پاک
و ستودنی نهفته است که نشان و نماد اهورامزدا است. آن گوهر مینوی پا ک
سپنتامئینیوست که در رأس اشاسپندان قرار دارد انسان پارسا باید بکوشد خود را به آن
صفات بیاراید و با آنها همبسته شود، هر اندازه در این راه پیش رود به خدا نزدی کتر
میشود.
بهترین آرزوی زرتشت اسپنتمان برآورده شده،
زیرا اهورا مزدا
برای او پاداش ها و زندگی شایسته ای در سراسر زندگانی ارزانی داشته است.
و همچنین برای آنانکه گفتار و کرداری را
که از آیین نیک او سرچشمه گرفته
آموخته و به کار بسته اند. یسنا سرود 53 بند1
زرتشت آرزوهای خود را برای آموزش گفتار و کردار نیک و رهایی جامعه از فساد و دروغ
برآورده میداند. با این پیروزی پاداش خود را دریافت کرد و همچنین پیروان او نیز به
پاداش و زندگی شایسته دست یافته اند که عبارتند از کی گشتاسب، فرشوش تر، پسرش و
سایرین که در بند بعدی به آن اشاره میکند.