یسنا سرود 51 (وُهوخشتَر گاه)

یسنا سرود 51 (وُهوخشتَر گاه) به پارسی :

51/1

توانایی نیک مینویی،
بخشش گرانبهایی است آسمانی،
که در پرتو راستی،
در دل جانبازان ِراه مزدا می­فروزد،
و آن­ها را به انجام بهترین کردارها برمی­انگیزد،
و من،
اکنون و همیشه و تنها در این راه می­کوشم.

51/2

ای اهورامزدا،
این کردارها را،
نخست به تو و به راستی و به پارسایی نیاز
می­کنم،
و تو،
شهریار دلخواه خود را به من بنما
و در پرتو اندیشه­ی نیک،
پرستنده­ات را رستگاری بخش.

51/3

ای اهورامزدا،
کسانی که
با کردارشان و با هم به تو پیوسته­اند،
گوش به سخنان تو دارند،
که تو،
با گفتار راست و با آموزش اندیشه­ی نیک،
نخستین آموزگار آن­هایی.

51/4

ای مزدا،
کجاست مهر سرشار تو به پرستندگانت ؟
کجا بخشایش تو روان است ؟
کجا راستی را به دست توان آورد ؟
کجاست پارسایی پاک ؟
و کجاست بهترین اندیشه­ها ؟
و کجاست شهریاری تو ؟

51/5

ای مزدا،
همه­ی این­ها را می­پرسم :
چگونه رهبری که،
درست­کردار و فروتن،
و دارای خرد نیک،
و دادگر و آموزگار راستی،
و توانا و بخشایش­گر است،
می­تواند جهان را
به پیشرفت و آبادانی برساند ؟

51/6

اهورامزدا،
با شهریاری خویش،
به کسی که خواست او را برآورده سازد،
بهتر از به می­دهد،
و به کسی که او را خشنود نسازد،
و برای آبادانی جهان نکوشد،
در انجام و پایان زندگی،
بدتر از بد را می­رساند.

51/7

ای مزدا،
ای که این زمین و آب و گیاه را آفریدی،
با پاک­ترین خرد خود،
رسایی و جاودانگی را به من ببخشای،
و در پرتو اندیشه­ی نیک،
توش و توان تنی و روانی و پایداری
و زندگی تازه را به من ارزانی دار،
و از آموزش­های خود برخوردار کن.

51/8

ای مزدا،
اینک،
پیام تو را به مردم دانا بازمی­گویم
سرنوشت بد از آن دُروندان است،
و خوشبختی برای کسی است که
پایبند راستی است.
و بی گمان،
شادمانی از آن اوست که
این پیام اندیشه­انگیز را
برای دانایان بگستراند.

51/9

ای مزدا،
تو از راه آتش فروزان و آزمون گدازان،
هر دو گروه راست کردار و دُروند را
می­آزمایی و پاداش می­دهی،
و این آیین زندگی را می­نمایانی که
رنج برای دُروند،
و سود و شادمانی از آن ِراست کردار است.

51/10

ای مزدا،
کسی که جز این آیین،
در راه تباهی جهان می­کوشد،
زاده و آفریده­ی دروغ است،
و از کسانی که کژ می­اندیشند و نادانند.
من راستی را
برای خود و یارانم فرامی­خوانم،
تا به سوی ما آید و ما را به پاداش نیک برساند.

51/11

ای مزدا،
دوست زرتشت اسپنتمان کیست ؟
آن­کس که
با راستی در پرستش و در گفت و گوست
و روی به پارسایی دارد،
و با راستی و اندیشه­ی نیک و پارسایی،
هواخواه انجمن برادری مغان است.

51/12

فریب خوردگان راه کاوی،
در دوران زندگی خویش،
زرتشت اسپنتمان را خشنود نمی­سازند،
زیرا آنان،
کامیابی را تنها در کنش مادی می­جویند،
و نه در شور و جوش­های مینوی.

51/13

بدین سان،
دُروند، که با سرپیچی از راه راستی
یابش خود را به تباهی کشانده است،
در گذرگاه داوری،
و در برابر آشکار شدن کردارش،
گرفتار سرزنش روان می­گردد.
زیرا او با کردار و گفتار خود،
از راه راست دوری جسته است.

51/14

کرپن­ها،
هیچ­گاه از داد و آیین و آبادسازی
پیروی نمی­کنند،
آنان با آموزش­ها و کردارهای خود،
به آباد سازان جهان تباهی می­آورند.
اما،
همین آموزش­ها و کردارهاست.
که سرانجام
آنان را به سرای دروغ خواهد کشانید.

51/15

پاداشی که زرتشت
به انجمن مغان نوید داده است،
سرای سروده است،
که در آغاز،
جای رسیدن به اهورامزدا بوده است.
من این پاداش را،
که در پرتو اندیشه­ی نیک و راستی
به دست می­آید،
به شما مژده می­دهم.

51/16

کی­گشتاسب،
در پرتو نیروی انجمن مغان
و سروده­های برخاسته از اندیشه­ی پاک،
و با پیروی از راستی،
به پاداش دانش درونی رسید.
دانشی که با آن،
اهورامزدا،
ما را به خوشبختی راه می­نماید.

51/17

فرشوستر هوگو،
گوهر هستی والای خویش را،
با دلباختگی و برای دین بهی
به من سپرده است،
باشد که
اهورامزدا، آرزوی او را
برای دست یافتن به راستی، برآورده سازد.

51/18

جاماسب هوگوی دانا،
که خواستار روشنایی است،
در پرتو راستی آن دانش را برگزید،
و با اندیشه­ی نیک،
به توانایی مینویی دست یافت.
ای اهورامزدا، این دانش را
به همه­ی آن­هایی که به تو دلبسته و پناهنده­اند
ببخشای.

51/19

مدیوماه ِاسپنتمان،
که با دانش دین،
در راه زندگی مینویی کوشاست،
خود را به من سپرده است.
او با آموختن آیین مزدا و با کردارش،
در راه بهسازی جهان کوشاست.

51/20

اینک،
ای امشاسپندان،
همه همگام،
راستی و اندیشه­ی نیک را،
که از آموزش پارسایی به دست آید،
به ما ببخشایید،
شما را می­ستاییم و از اهورامزدا
خواهان خوشبختی هستیم.

51/21

مرد پارسا،
با دانش و گفتار و کردار و یابش خود
راستی را می­افزاید.
اهورامزدا به چنین کسی،
در پرتو اندیشه­ی نیک،
توانایی مینویی می­بخشد.
من نیز برای او پاداش نیک می­خواهم.

51/22

اهورامزدا،
کسانی را که از روی راستی،
بهترین پرستش­ها را به جا می­آورند،
چه در گذشته بوده باشند
و چه اینک باشند، می­شناسد.
من این کسان را می­ستایم،
و به نام یاد می­کنم،
و با درود به سوی آن­ها می­روم

برگردان گات ها

یَسنای29

چگونگی وضع مردمان جهان پیش از برگزیده شدن اَشو زرتشت
بند1- روان آفرینش (یا روح موجودات جهان) به درگاه آفریدگار به دادخواهی می پردازد و می گوید: پروردگارا برای چه مرا آفریدی؟ چرا به من پیکر هستی بخشیدی؟ خشم و ستیز و کینه و زور مرا به ستوه آورده وبرای من به جز تو دادرسی نیست. از تو درخواست می کنم، برایم یاور و نجات دهنده ای فرستی تا بتواند زندگانی آسوده و خرمی به من بخشد.
بند2- آن گاه آفریدگار جهان از اَشا(که مظهر ضمیر پاک و هنجار آفرینش اهورامزداست) پرسید: چه کسی را تو به عنوان رهبر و نجات دهنده مردمان جهان می شناسی تا او را یاور و پشتیبان باشد تا ما به او نیروی آباد کردن جهان و گسترش راستی بخشیم؟ ای اشا چه کسی را به عنوان پیشوا و رهبر مردمان جهان معرفی می کنی که بتواند سپاه بدکاران و گمراهان را در هم شکند و خشم ونفرت را از جهان و جهانیان دور سازد.
بند3- سپس اشا به اهورامزدا چنین پاسخ داد: آن پیشوا و رهبری که برای جهانیان برگزیده خواهد شد، نباید چون سلطانی بیدادگر و زورگو باشد، بلکه باید دادگر و مهربان باشد، ولی من در میان کسانی که در این جهان به سر می برند کسی را نمی شناسم که بتواند نیکوکاران را در برابر ستم پیشگان یاری کند. در واقع چنین کسی باید بسیار نیرومند باشد تا ما بتوانیم به موقع به یاریش برخیزیم.

دنباله پاسخ اَشا
بند4- ای مزدا تو خود از همه بهتر می دانی که در گذشته چه کارهای ناشایستی از بدکاران و هواخواهان آنان سرزده است یا در آینده سر خواهد زد. پس برای این مأموریت بزرگ یعنی رستگاری مردمان جهان اراده تو به هر که تعلق گیرد بدان خرسندم.
بند5- بنابراین من و روان آفرینش با دستهای برافراشته از تو خواستاریم که مبادا هرگز نیکوکاران دچار رنج و آزار شوند و به پارسایان و کارگران درستکار از سوی بدخواهان رنج و آسیب رسد یا بر آنها غالب شوند.
بند6- آن گاه اهورا مزدا که همه چیز را از خرد خویش در می یابد خطاب به اشا و روان آفرینش گفت: آیا یک رهبر دنیوی شایسته یا نجات دهنده روحانی را که سرشار از پاکی و راستی باشد نمی شناسی که من او را به عنوان پاسبان و نگهبان آفرینش برگزینم و مأموریت آرایش جهان را به او سپارم؟
بند7- اهورامزدا به سخنان خود چنین ادامه می دهد: مگر این سرود مینوی خوشبختی افزا( اَهونَ وَر) را که یگانه سرود آرامش بخش دل ها و اراده اش با اشا یکسان است برای پیشرفت جهان و مردمان درست کردار نبخشیده ام.
آن گاه اهورامزدا خطاب به وُهومَن یا خرد مقدس خویش کرد و گفت: ای وهومن کیست آن رهاننده ای که تو برخواهی گزید تا بتواند مردمان را یاری کند و از گمراهی برهاند؟

پاسخ وهومن
بند8- یگانه کسی که(به نظر من) آیین مقدس را پیروی می کند و اندیشه راستین را می گستراند، همانا زرتشت اسپنتمان است، تنها اوست که خواستار آموزش آیین راستین و سرودهای ستایش مزداست. بنابراین، برای پیش برد کارش ما به او زبانی سخنور و گویا و گفتاری دل پذیر و شیوا خواهیم بخشید.
بند9- آن گاه روان آفرینش با بانگ بلند فریاد زد: آیا من باید بدون چون و چرا، رهبری چنین شخص ناتوانی را بپذیرم و به سخنان او گوش دهم؟ در صورتی که من در آرزوی فرمانده و سرداری توانا و سلحشور بودم تا بتواند با بازوان نیرومند خود مرا یاور و پشتیبان باشد.

دنباله تقاضای روان آفرینش
بند10- در این صورت، ای اهورامزدا و ای اشا از شما درخواست می کنم، به زرتشت نیروی معنوی و توانایی جسمی ببخشید و ای وهومن تو نیز به زرتشت نیروی اندیشه و هوش سرشار ارزانی دار تا از پرتو آن جهانیان را آرامش و آسایش بخشد. پس ای مزدا با پیشنهادت خشنود و خرسند خواهم بود و زرتشت را به عنوان شایسته ترین مرد جهان به رهبری خود می پذیرم.

دنباله تقاضای روان آفرینش
بند11- ای مزدا- کی راستی واندیشه نیک و توانایی مینوی به ما روی خواهد کرد؟ کی انجمن مغان و پیشوایان دین آیین تو را خواهند پذیرفت. اینک که یاور و پشتیبانی برایم برگزیده ای، آماده ام، او را بپذیرم و خشنودی او را فراهم سازم.


اهنود گات
یسنای28

پس از برگزیده شدن اشو زرتشت به پیامبری، آن وَخشور فرموده است:
بند1- با دستهای برافراشته به سوی تو ای مزدا با فروتنی تمام پیش از همه چیز خواستارم که بهره ای از خرد مقدس خود را به من عطا فرمایی تا به همراهی درستی کردار و ضمیر پاک بتوانم خوشبختی روان آفرینش(همه جهان) را فراهم سازم.

درخواست دیگر اشو زرتشت
بند2- ای اهورامزدا بشود که با اندیشه نیک(وُهومَن) به تو نزدیک شوم و با پیروی از هنجار هستی(اَشا) به ارزش نیروهای تن و روان خود پی برم تا بتوانم راستی جویان را به سوی روشنی و خرمی و زندگانی نیک هر دو جهان رهبری کنم.

نخستین پیامبر یکتاپرستی، اشو زرتشت است
بند3- ای اهورامزدا- من این سرودهای ستایش خود را آن سان که پیش از این کسی نسروده است، نیازت می کنم- ای روان راستی(اشا) و ای نیک اندیش واقعی(وهومن)- از تو درخواست می کنم تا در جهان نیروی فنا ناپذیر معنوی ات پرتو افکند. اینک که تو را با ستایش خود فرا می خوانم، به سویم شتاب و مرا از خوشبختی و کامیابی راستین برخوردار ساز.
بند4- هنگامی که بامنش پاک تو را با سرودهای ستایش فرا می خوانم، آگاه هستم که مرا برای رهبری روان مردم جهان گماشته ای و از پاداشی که تو ای مزدااهورا برای کردار نیک می بخشی خبر دارم وآماده ام تا زمانی که مرا تاب و توان است، به مردم بیاموزم که به سوی راستی راه پویند.
بند5- ای راستی کی به تو خواهم رسید؟ کی مانند دانایی از بخشش منش پاک خشنود خواهم شد؟ چه وقت به فرمان برداری از ندای دل و وجدان به سوی تو راه خواهم یافت؟ کی خواهم توانست با زبان خویش و با بیان روشن آیین مقدس تو را به جهانیان بفهمانم؟ چه وقت توان آن را خواهم داشت که جنگ جویان و بد خواهان و راهزنان و گمراهان را به سوی راهی که از همه بهتر و برتر است رهبری کنم؟
بند6- ای مزدا به سوی من آی و مرا از بخشش منش پاک و راستی برخوردار ساز- از تو می خواهم که به من زندگی دراز و نیروی سرشاری از مادی و معنوی ارزانی داری تا بتوانم بر کینه بد خواهان و دشمنی دشمنان راه تو پیروز گردم.
بند7- ای اشا بهترین راستی را به من آشکار ساز- ای آرمَئیتی خواهش و آرزوی مرا نسبت به گشتاسب شاه برآورده ساز. ای مزدا- ای سرور من، چنان کن که پیامبر(واژه پیامبر همان مفهوم مانتروَن یعنی آورنده مانتره یا کلام مقدس) تو بتواند پیروانی برای خود فراهم سازد تا به یاری آنان فرمان مقدست را در جهان بگستراند.
بند8- ای اهورا- ای بهتر از همه و ای اشا، ای کسی که پیوسته با بهترین راستی هم اراده ای، آرزوهای مرا و همه یارانم از جمله نامور فرشوشتر(برادر جاماسب وزیر شاه گشتاسب از خاندان هوُگوُه است) و کسانی را که اراده کنی برآورده ساز تا همه از بخشش نیک اندیشی در این جهان و بهشت جاودان در جهان دیگر برخوردار شویم.
بند9- ای اهورامزدا- مبادا هرگز کار ناشایستی از من سرزند که مورد خشم تو قرار گیرم. ای راستی و ای سرچشمه پاک منشی پیوسته می کوشم تو را بستایم- ای کسی که آرزوهای ما را بر می آوری- تو را از ته دل درود می گویم، چه می دانم نمازی که از روی ایمان و اعتقاد کامل انجام گیرد به درگاهت پذیرفته خواهد شد- ای کسی که امید بهشت ما به سوی توست.

ستایشی که با خلوص نیت همراه باشدبه درگاه پروردگار پذیرفته می شود.
بند10- ای مزدااهورا- کسانی را که با درستی عمل(اشا) و خلوص(وهومن) نیت ستایش تو را به جا می آورند کامروا ساز و آرزوهای آنان را برآورده فرما، چه به خوبی می دانم ستایشی که بدون ریا و عمل درست به درگاهت نیاز شود پذیرفته می شود و بازتاب نیک خود را بروز خواهد داد.

از روی ستایش درست می توان به خدا رسید و به حقیقت دست یافت.
بند11- چون از راه خلوص نیت و ستایش درست می توان به خدا که اصل راستی و پاک منشی است دست یافت، پس ای مزدااهورا با نیروی خرد و کلام خویش مرا آگاه فرما که در روز نخست، این آفرینش چگونه هستی یافته و پایان آن چگونه پیش خواهد آمد تا من آن را به درستی به مردم بیاموزم.


اهنودگات
یسنای30

نخستین موعظه اشو زرتشت به مردم
بند1- اینک از برای کسانی که خواستار شنیدن حقیقت هستند سخن می گویم- این گفتار از سوی اهورامزدا سرچشمه راستی و نیک اندیشی است و هر که دانا و هواخواه راستی باشد، باید به آن گوش دهد، زیرا تنها با پیروی آن می توان به سرای درخشان فردوس راه یافت.

اشو زرتشت مردم را در انتخاب راه خیر و شر آزاد گذارده است.
بند2- ای مردم بیایید بهترین گفتار را به گوش هوش بشنوید و با اندیشه روشن در آن بنگرید و پیش از آن که فرصت از دست برود هر مرد و زن باید به شخصه میان راه درست(مزدا پرستی) یا نادرست(دیوپرستی) یکی را برگزیند، بشود که به یاری مزدااهورا در گزینش راه درست کامیاب شوید.

وجود دو نیروی همزادی که در آفرینش لازم و ملزوم یکدیگرند.
بند3- آن دو نیروی هم زادی (دو نیروی همزاد، دو گونه اندیشه یا منش یا پندار است) که در آغاز در اندیشه آدمی پدیدار شدند، یکی « سپنتامینو» یعنی نیکی در اندیشه و گفتار و کردار و دیگری « اَنگرَه مینو» یعنی بدی در اندیشه و گفتار و کردار است. از میان این دو، دانا نیکی را بر می گزیند و نادان بدی را.

کار این دو نیروی همزاد
بند4- هنگامی که این دو نیرو به هم رسیدند، هستی و نیستی(حرکت و سکون) پدیدار شد و تا هستی برقرار است بدترین زندگی و وضع روانی بهره پیروان بدی و بهترین زندگی و خوشبختی پاداش پیروان نیکی است.

بدان از روی نادانی نیک را از بد نمی توانند تمیز دهند.
بند5- از میان این دو نیروی همزاد، نادان زشت گرا بدترین کردار و خردمند راست گرا، که پیوسته خواستار نیکی و خشنودی پروردگار است، نیکی را که با خرد مینوی و ایزدی آراسته است، بر می گزیند.

در انتخاب راه نیک از بد، نباید گول فریب کاران را خورد.
بند6- از میان این دو نیرو، نادانان چون نمی توانند نیک را از بد تمیز دهند، در هنگام مشورت با بد اندیشان و فریب کاران، دیو فریب فرا رسد و آنان را به گزینش زشت ترین اندیشه وادار سازد و سپس برای انجام کار زشت ناگزیر به سوی خشم و زور روی آورند و بدین وسیله زندگی آدمیان را به تباهی کشانند.

بنا بر قانون ازلی پروردگار، نیکی پاداش نیکان و بدی سزای بدان است.
بند7- کسانی که از نیروی ایزدی(خشَترا- شهریور) و نیک اندیشی و راستی برخوردار باشند و فرشته مهر و دوستی(سپندارمز) در وجود آنان راه یافته باشد، در انتخاب راه نیک کامیاب می شوند و به پاداش آن در دو جهان بهره نیک یابند.

ولی در پایان، نیکی بر بدی چیره می شود و رستاخیز فرا می رسد.
بند8- هنگامی که کیفر اهورایی بر گناه کاران فرا رسد و بدان به جزای زشت خود رسند، آن گاه جهان را نیروی پاک منشی فرا خواهد گرفت و با پیروی از راه ایزدی، در پایان، بدی به دست نیکی شکست می خورد و دروغ به بند راستی در می آید.

بشود که ما از جمله رستاخیز کنندگان جهان باشیم و به رهبری دیگران پردازیم.
بند9- ما خواستاریم از زمره کسانی باشیم که جهان را به سوی پیشرفت و آبادی و مردم را به سوی راستی و پارسایی ره نمایند. بشود که مزدا ما را یاری فرماید تا با نیروی اندیشه و دل(عقل و عاطفه) به سر چشمه دانایی پی بریم.
بد کاران تا به سزای بدی خود نرسند، به راه راست گرایش نمی کنند.
بند10- بد کاران پس از رسیدن به سزای زشت خود، پشیمان می شوند و اندیشه و دل آنان به سوی نیکی خواهد گرایید و آن گاه اشا و خرد پاک به یاری آنان می شتابد و در گزینش راه درست به آنان یاری می دهد.

بهشت یا دوزخ هر کس در این جهان در دست خود اوست.
بند 11- ای مردم اگر از قانون ازلی که مزدا برقرار داشته است، آگاه می شدید و از خوشی و پاداش نیک راستی و رنج و پاد افره زشت کژی در این جهان و سرای دیگر با خبر می شدید آن گاه کاری می کردید که همیشه روزگارتان به خوشی بگذرد.


اهنودگات
یسنای31

پیام اشو زرتشت را قبلاً هیچ پیامبری به آدمیان ابلاغ نکرده بود.
بند1- ای مردم اینک شما را از پیامی آگاه سازم که تا حال کسی نشنیده است، و فرمانی که شنیدن آن برای بد کاران و دروغ پرستان ناگوار خواهد بود، ولی برای کسانی که از ته دل به مزدا ایمان آورده اند، دل پذیر می باشد.

علت برگزیده شدن پیامبران از جمله اشو زرتشت
بند2- از آن جایی که بر گزیدن بهترین راه برای مردم کار دشواری است، من که زرتشت هستم برای رهبری شما برگزیده شده ام. رهبری که اهورامزدا گواه راستی و درستی گفتار اوست، باشد که همه برابر آیین مقدس مزدا زندگی کنیم.

مأموریت اشو زرتشت از جانب پروردگار
بند3- من شما را از پاداش و سزایی که اهورامزدا برای گروه نیکان و بدان مقرر داشته آگاه خواهم ساخت و به شما خواهم گفت سر انجام کسی که به پیروی راه دین مزدا برآید چیست؟ مزدا این ها را از زبان و کلام خود به من آموخت و فرمان داد تا آن را به جهانیان برسانم.

یاری خواستن اشو زرتشت از پروردگار در انجام این کار بزرگ
بند4- بنابراین، من از اهورامزدا پیوسته در خواست می کنم، مرا در این کار بزرگ یاری فرماید تا بهترین راه زندگی را به مردم بیاموزم و از نیروی خرد و راستی و عشق الهی آرزومندم مرا توانایی بخشند تا بر دروغ پرستان چیره شوم.(عین همین دعا را داریوش هخامنشی در کتیبه خود یادآور شده و از اهورامزدا و ایزدان دیگر خواستار است تا او را در انجام مأموریت و رسالت خود به عنوان شهریار یاری کند.)

دنباله یاری خواهی از پروردگار یکتا
بند5- ای مزدااهورا- در پرتو اشا بهترین راه را به من بنما تا هم خود در آن گام بردارم و هم پاداش شادی بخش پیروی از آن را به دیگران بیاموزم. مرا نیز از منش پاک برخوردار ساز تا از حال و آینده مردمان جهان آگاه شوم.

دعای خیر، به ارشادکنندگان راه راستی
بند6- کسی که راه راست را به مردم بیاموزد و دیگران را از پیام فرخنده و جاودانی مزدا آگاه سازد، بشود که از بهترین پاداش نیک برخوردار شود و از نیروی اهورایی که در پرتو پاک منشی به دست می آید بهره مند شود.

اهورامزدا سرچشمه انوار صوری و معنوی است.
بند7- ای مزدا- ای اندیشمند بزرگی که از روز نخست افلاک را با نور خود روشن ساختی و با نیروی خرد خویش به این درستی و خوبی نظم و هنجار دادی- ای کسی که هماره یکسانی، فروغ ایمان و نور پاک منشی را بر همه ما بتابان.

خدا آغاز و انجام همه چیزهاست.
بند8- ای مزدا- هنگامی که تو را با نیروی خرد و اندیشه ژرف جستجو کردم و با دیده دل نگریستم دریافتم که تویی سر آغاز و سر انجام همه چیز- تویی سرچشمه خرد و اندیشه و تویی آفریننده راستی و پاکی و تویی داور نیک کردار مردمان جهان.

اهورامزدا اختیار گزینش راه نیک و بد را به خودمان داده است.
بند9- ای اهورامزدا- تویی آفریننده جهان مادی و خرد مینوی و تویی که به مردم جهان اختیار انتخاب راه نیک و بد دادی تا بنا به اراده خود یا به سوی رستگاری شتابند یا به گمراهی گرایند.

نیکی پاداش گزینندگان راه نیک و بدی پاداش گزینندگان راه بد است.
بند10- از این دو راه آن که نیک اندیش و در پیشبرد نیکی کوشاست راه رستگاری را اختیار کند و آن کسی که بد اندیش و کاهل و تن پرور است، راهی را بر می گزیند که جز از رنج و سختی بهره ای نخواهد برد.

خداوند آدمی را آزاد خلق کرده است.
بند11- ای مزدا هنگامی که در روز نخست با خرد خویش به کالبد ما جان بخشیدی و به ما نیروی اندیشه و قوه تمیز نیک از بد دادی، از آن روزی که در تن خاکی ما جان و روان دمیدی و به ما اراده و نیروی گفتار و کردار ارزانی داشتی، خواستی که هر کس بنا به اراده خود و با آزادی کامل راهی را که خود صلاح داند برگزیند.

خرد راهنمای آدمی در انتخاب راه نیک از بد است.
بند12- بنابراین، از همان آغاز هر کسی خواه طرفدار راستی یا دروغ، خواه نادان یا دانا، بنا بر ندای دل و اندیشه خود عقیده خود را آشکار می سازد. ولی در عین حال خرد مقدس اهورایی پیوسته آماده است تا کسانی را که در انتخاب راه سرگردان و در شک و تردیدند، راهنمایی کند.

اهورامزدا از همه چیز آگاه است.
بند13- اهورامزدا از هر آشکار و نهان مردم آگاه است و گناهان کوچک و بزرگ همه را با دیدگان روشن بین خود می بیند و پیوسته همه کارها را برابر قانون ابدی خویش(قانون اشا) پاداش و جزا می دهد.

اهورامزدا برای هر کار نیک یا بدی پاداش و جزایی مقرر فرموده است.
بند14- ای اهورا، می خواهم از نتیجه اعمال مردمان چه در گذشته و آینده با خبر شوم و بدانم چگونه در این جهان و جهان دیگر پارسایان و نیکوکاران به اجر و پاداش کردار نیک خود می رسند و چه سان بد کرداران و گمراهان به جزای بد خود گرفتار می شوند.

تنها اهورامزدا است که می تواند به درستی نیکان و بدان را به کیفر خود رساند.
بند15- آری تنها اهورامزداست که کیفر کارهای مردم را گذشته وحال و آینده به درستی خواهد داد. چه او برای کسانی (چون دشمنانم) که پیوسته دروغ پرستی و بد کرداری را رواج داده اند و جز از نفاق افکنی و آزار طرفداران با ایمانم قصد دیگری ندارند، سزایی مقرر داشته ای و حساب همه کارهای نیکان و بدان را در روز واپسین مد نظر خواهی داشت.

چه کسی دوست دار و هواخواه اهورا مزداست؟
بند16- هر دانایی که برای پیشبرد راستی از میان مردمان برای خوشبختی باشندگان خانه ها، شهرها و کشورها تلاش کند و آنان را به پیروی از راه راستی فرا خواند، چنین کسی از هواخواهان اهورامزدا به شمار است.

دانا باید راه نیک را به دیگران نشان دهد.
بند17- کدام یک از این دو بزرگتر است، کسی که دانا و پیرو راستی است یا آن که به دروغ و گمراهی گرویده است؟ پس دانا باید راه نیک را به دیگران نشان دهد تا مبادا نادان سرگشته بماند، ای اهورامزدا ما در شناسایی راه نیک یاوری فرما.

نباید به گفتار گمراهان و دروغ پرستان گوش داد.
بند18- هرگز به گفتار و آموزش دروغ پرست و گمراه گوش ندهید زیرا چنین کسی خانه و ده وشهر و کشور را به ویرانی و تباهی کشاند. پس باید آنان را از خود دور سازید و به خود راه ندهید.

راهنمایی دانایان درمان بخش زندگی است.
بند19- ای مردم به گفتار دانایان و نیک اندیشان گوش فرا دهید، زیرا راهنمایی و آموزش آنان درمان بخش روح و زندگی است. ای اهورامزدا، این گونه دانایان را به وسیله فروغ و نیروی خود زبانی شیوا و گفتاری دل نشین بخش تا بتوانند در گسترش آیین راستی کامیاب شوند. گرچه ای اهورامزدا تو خود با داوری درست خویش از ضمیر همه آگاهی و پاداش و سزای پویندگان راه راستی و دروغ را به خوبی خواهی داد.

خوشبختی و بدبختی خویش را هر کسی با دست خود فراهم می سازد.
بند20- کسی که پیرو راستی است جایگاهش در هر دو جهان در سرای شادی و روشنی خواهد بود، ولی دروغ پرست و گمراه زمانی دراز در سرای تاریکی با ناله و افسوس به سر خواهد برد. این هر دو دسته پاداش و جزای خود را به دست خود و با کردار خویش فراهم می سازند.

پاداش نیکان رسیدن به کمال واقعی و نیروی معنوی است.
بند21- کسانی که از روی رسایی اندیشه و کردار نیک خود به اهورامزدا گروند، از بخشش کمال واقعی و جاودانی و راستی و پاک منشی و نیروی معنوی برخوردار شوند. چنین کسانی به راستی از دوستان و هواخواهان اهورا به شمار خواهند آمد.(منظور نیروها و بخششهای خرداد و اَمرداد و اشا و خشَترا و وهومن است.)

خردمندان و نیک منشان بهترین دوستان پروردگارند.
بند22- کسی که دانا و خردمند است، با منش نیک خود حقیقت را دریافت خواهد کرد. چنین کسانی با نیروی معنوی و گفتار نیک خود از آیین راستی پشتیبانی می کنند و نسبت به مزدااهورا وفادارند و شایسته ترین یار و مددکار مردم به شمار می روند.


اهنودگات
یسنای32

بشود که همه اعم از خویش و بیگانه به خدا روی آوریم.
بند1- برای رسیدن به خوشبختی و بخشایش اهورایی، باید همگی شما ای خویشان و همکاران و یاران و همچنین شما ای گمراهان روی به سوی خدا آرید. پروردگارا بشود که ما همه پیامبر پیغام تو باشیم و کسانی را که دشمن نام و راه تو هستند از خود دور نگه داریم.

بشود که همه با هم یگانه و یکدل شویم.
بند2- ای اهورامزدا از روی خرد مقدس و نیروی سروری خویش دعای ما را مستجاب فرما و مهر پاک و دوستی کامل و رسا را به یاری ما فرست تا همه با هم یک دل شده یکدیگر را از خود دانیم.

خطاب به گمراهان و بد منشان و دیو پرستان
بند3- ای دیوپرستان و گمراهان، شما و هواخواهانتان و همه کسانی که به شما احترام می گذارند، از گروه کژمنشان و تیره دلانی هستید که مدتهاست کردار زشتشان در هفت کشور زمین بر همه آشکار و به بدی شناخته شده اید.
بند4- شما اندیشه مردمان را از راه راست منحرف کرده و آنان رابه ارتکاب زشت ترین کارها واداشته اید. از این روی شما از یاران دروغ به شمار می روید، زیرا از خواست اهورامزدا گریزان و از آیین مقدسش رو گردانید.
بند5- ای دیوان همان گونه که اهریمن زشت کردار با اندیشه پلید خود شما را فریفته و به امید و نوید رسیدن به سروری و بزرگی، شما و هواخواهانتان را به کردار زشت واداشته است، همان گونه شما نیز، مردمان را گمراه ساخته و از زندگی خوش و جاوید بی بهره کرده اید.

در نبردگاه هستی پیروزی نهایی با نیکان و راست کرداران است.
بند6- شخص گناهکار و گمراه ممکن است برای مدتی با کارهای زشت خود کامیاب و پیروز شود، ولی اهورامزدا از خرد خویش به کنه اندیشه هر کسی پی می برد و کردار همه را به درستی داوری می کند و سرانجام برابر قانون ابدی او سروری و پیروزی نیکی و راستی همه جا را فرا خواهد گرفت.

هر کاری واکنشی دارد، خواه نیک باشد یا بد.
بند7- هیچ یک از گناهکاران از درس زندگی و واکنش نیکِ کار و کوشش آگاه نیستند و از داوری و کیفر پروردگار بی خبرند، ای اهورامزدا، تو تنها از فرجام کار مردم آگاهی و از واکنش گناه مردمان به خوبی با خبر می باشی.

جمشید از گناه کاران در روز واپسین به شمار است.
بند8- از میان این گنه کاران جمشید، پسر وی وَنگهان به خوبی شناخته شده است، چه او برای جلب رضایت خود و مردم جهان استفاده از لذت های جهان مادی را به مردم آموخت( نه معنوی را)، ولی مزدا در داوری روز واپسین درباره من چنین قضاوت نخواهد کرد(چه من برای پیشرفت روان مردمان کوشیده ام، نه جسم مادی آنان).

فریب کاران گفتار حق را تحریف می کنند.
بند9- آموزگاران دروغ تعالیم مقدس را تحریف می کنند و با آموزشهای نادرست خویش، اساس زندگی مردم را به هم می زنند. چنین کسانی همه را از بخشش گران بهای عقل و خرد و به کار گماردن اندیشه درست و راست باز می دارند. ای مزدا از دست چنین کسانی با روح و قلب خود، به تو پناه می آورم.
بند10- چنین کسانی آموزشهای کتاب مقدس را که می گوید به زمین و نعمت های آن و به خورشید حیات بخش و عناصر سودمند جهان به دیده احترام بنگرید، گفتاری پوچ می شمارند و بد کرداران را پول و رشوه می دهند تا نیک اندیشان را بیازارند و کشتزارها و خانه های آنان را ویران کنند و بر ضد پیروان راه راستی سلاح به کار برند.
بند11- چنین کسانی پیوسته به نابودی زندگی مردمان کوشند و مردان وزنان آزمند را با مال جهان بفریبند و به این وسیله آنان را از راه راست و درست زندگی منحرف کنند و با این کارها اندیشه پارسایان را پریشان و زندگی آنان را تباه می سازند.

اشو زرتشت قربانی را منع فرموده است.
بند12- با این آموزشها، آنان مردم را از کردار نیک باز می دارند و حیوانات را با فریاد شادی قربانی می کنند و با گفتار گمراه کننده عده ای را که چون کوران با چشم و کران با گوشند، با آشوب و غوغا به جان خلق اندازند تا خود بتوانند با جور و ستم بر مردم سروری کنند.

فریب کاران همیشه غافل از پایان کار زشت خویش هستند.
بند13- با هر نیرویی که این پیشوایان دروغین دینی خواسته باشند با منش زشت خود بر مردم سروری کنند، در پایان به تباهی زندگی خودشان خواهد انجامید، ولی هر زمانی که اینان از کردار زشت خود پشیمان شوند و در پی پیام راستین برآیند پیامبر خدا آنان را می پذیرد و به سوی راستی هدایت می کند.

دشمنان اشو زرتشت و کارهای آنان
بند14- دیربازی است که این گروه گمراه کننده که چشم و گوش خود را به عمد بر حقیقت بسته اند، از خیل هواخواهان دروغ یاری می جویند تا به مردم بفهمانند که با هدیه گوشت حیوان قربانی شده و آشام سکرآور(هوم) می توان تباهی و مرگ را از خود دور داشت.

واکنش جور و ستم بر مردم شورش و طغیان آنان است.
بند15- ولی سرانجام، مردم ستم دیده از این دو دسته پیشوایان دروغین و فرمانروایان ستمگر به تنگ آیند و با شورش علیه آنان، دشمنان خود را نابود کرده و تن و روان خود را در هر دو جهان آزاد خواهند ساخت.

باید با مهر و محبت دل دشمنان را نرم کرد.
بند16- آموزشهای مرد پارسا برای هوشمندان از همه چیز سودمند تر است. ای اهورامزدا، ای کسی که در همه کارها پیروزمندی، رنج و آزار دشمنان را از ما دور دار و ما را یاری فرما تا خشم و دشمنی بد خواهان را با سخنان مهرآمیز خود دور گردانیم.


اهنودگات
یسنای33

خداوند داور دادگر است.
بند1- بر هر کس بایسته است که برابر قانون ازلی(اشا) که آیین بنیادین زندگی است رفتار کند، چه داور بزرگ در روز واپسین نسبت به نیکان و بدان و هم چنین آنان که بدی و نیکیشان برابر است، از روی بی نظری داوری خواهد کرد.

چه کسی یاور نیکی است؟
بند2- کسی که با اندیشه و گفتار و کردار با بدی پیکار کند و با دست و زبان از پیشرفت بدی بکاهد یا یکی از بدکاران را به راه راست رهبری کند، چنین کسی خوشبختی اهورامزدا را فراهم می سازد و از یاوران نیکی به شمار است.
بند3- کسی که یکی از طرفداران نیکی را خشنود سازد، خواه آن کس خویش یا بیگانه باشد، یا این که یکی از بندگان نیک خدا را یاری دهد، چنین کسی از بوستان بهشت و خرم راستی برخوردار خواهد بود.(بهشت خرم در اینجا بهشت معنوی است نه مادی)

چه کارهایی گناه شمرده می شود.
بند4- ای مزدا تو را ستایش می کنم و خواستارم روح نافرمانی و کژاندیشی از پیروانم دور شود. هم چنین خیره سری و بد اندیشی از همکارانم و فریب و دشمنی از نزدیکانم و نکوهش و ناسزاگویی از پیشوایان و کشاورزان و دروغ از دوستانم بازداشته شود.

آرزوی اشو زرتشت برای انجام درست رهبری مردم.
بند5- برای رسیدن به آرمان خویش و رهبری درست مردمان از سروش( نیروی فرمانبرداری و ایمان) یاری می خواهم. آرزومندم که از زندگانی دراز و تندرستی و نیک اندیشی برخوردار شوم و به یاری اشا به پایه رسایی که پیشگاه اهورایی است برسم.
بند6- ای اهورامزدا همچون ستایشگر با ایمانی که در راستی و پاکی پابرجاست با دل و جان و با همه وجودم از تو درخواست می کنم که در انجام رسالتم در این جهان به درستی و راستی برآیم و در پایان به دیدار و هم پَرسگی تو سرافراز شوم.

اشو زرتشت آرزومند رهبری همه مردم جهان است.
بند7- ای مزدا- ای بهتر از همه- در اندیشه ام راه یاب تا به درک تو نایل شوم، زیرا آرزومندم در پرتو راستی و پاک منشی بتوانم شنوندگانی را خارج از انجمن مغان به دست آورم تا بشود که همه مردمان به وظایف و تکالیف خود نسبت به خدا و خلق خدا آشنا شوند.

با اندیشه و دلی پاک می توان به رسایی و کمال معنوی رسید.
بند8- ای مزدا ما را از حقیقت آگاه فرما تا به یاری اندیشه پاک، تو را به درستی بستاییم. اینک این سرود ستایش(مناجات) را که از راستی و دلی پاک سرچشمه گرفته است، بپذیر. باشد که در پرتو این دو نیرو(اندیشه و دل) به رسایی و جاودانی برسیم.(منظور از رسایی و جاودانی خرداد و امرداد است.)

تنها با نیروی خرد و دلی پاک است که می توان خدا را شناخت.
بند9- ای مزدا تنها با نیروی خرد و بینایی دل است که می توان به سرچشمه راستی که پروردگار است،رسید، نعمتی که در پرتو آن راستی و درستی در افزایش خواهد بود. بشود که به یاری و رهنمایی بهترین اندیشه و دلی پاک از بخشش های راستی و بینایی برخوردار شویم.

پروردگار رنج و شادی را به فراخور کردارمان در هر دو جهان ارزانی داشته است.
بند10- ای مزدا- به راستی که همه خوشی ها و رنج های زندگی آن چه بوده و هست و خواهد بود، از تو است که به هر کس به فراخور کردارش از روی دادگری خویش ارزانی می داری. بشود که ما را در پرتو منش پاک و شجاعت معنوی(خشترا) و پرهیزگاری(اشا) به والاترین بخشش ها برخوردار سازی.

خدا برآورنده همه آرزوهای ماست.
بند11- ای اهورامزدا- ای تواناتر از همه- مرا از ایمان پاک و استوار و خرد مقدس و شجاعت معنوی و فداکاری برخوردار ساز- آواز دلم را بشنو و هنگامی که به هر یک پاداشی در برابر کردارشان می بخشی، بدون در نظر گرفتن لیاقتم مرا مشمول آمرزش خویش ساز.

رسایی و کمال مادی و معنوی تنها با نیروی اندیشه و ایمان پاک فراهم می شود.
بند12- ای اهورا- در اندیشه ام راه یاب و از پرتو ایمانی استوار و خردی پاک مرا رسایی و کمال مادی و معنوی بخش- ای مزدا ستایشم را به نیکی پاداش ده و به یاری اشا مرا نیروی پارسایی بخش و در پرتو خرد پاک مرا با عشق و مهر جهانی بیارای.

دعای اشو زرتشت به گروندگان کیش اهورایی.
بند13- ای اهورایی که از همه چیز با خبری- شادی و خرمی بی مانندت را همراه با خشترا( نیروی معنوی) و وهومن(اندیشه پاک) به کسانی که به من گرویده اند بخشش فرما و به وسیله آرمئیتی(ضمیر پاک) دل های همه را روشن کن تا همه به خوبی سود پاکی اندیشه و دل را در یابیم.

پیشکش کردن اشو زرتشت تن و جان خود را در راه خدمت به مردم جهان.
بند14- من که زرتشت هستم، برای فرمانبرداری تو ای اهورامزدا همه هستی و تن و جان خود را با اندیشه و عشق واقعی به تو پیشکش و در راه پیشبرد پارسایی، همه کردار و گفتار و نیروهای خود را در راه خدمت به مردم جهان آماده کرده ام.


اهنودگات
یسنای34

بهترین نیاز به درگاه پروردگار گفتار و کردار نیک است.
بند1- ای مزدا می دانم که در برابر نیاز گفتار و کردار نیک و ستایش پاک بندگانت به آنان جاودانی و رسایی و نیروی معنوی خواهی بخشید، بشود که ما نیز با این نیازها در ردیف کسانی باشیم که با این نیروها به شناسایی تو و ضمیر خویش نایل می شوند.

با اندیشه پاک می توان به خدا نزدیک شد.
بند2- تنها با اندیشیدن به خدا و گام نهادن در راه پارسایی است که روان آدمی می تواند به مزدا نزدیک شود. پروردگارا، بشود که ما نیز با ستایش و کردار پارسایی به تو نزدیک شویم.

تنها هوشیاران و نیک اندیشان از نیروهای روانی برخوردار هستند.
بند3- ای اهورامزدا- با فروتنی تمام ستایش خود را به راستی و درستی(اشا) به تو پیشکش می کنم و آرزومندم که همه جهانیان را با نیروی منش پاک و خشترا برخوردار سازی، چه می دانم که هوشیاران و نیک اندیشان پیوسته از این نیروها برخوردار می باشند.

تنها پروردگار از درون هر کس آگاه است.
بند4- ای اهورا- ما فروغ اندیشه نیک وپارسایی را که از وجود تو پرتوافکن است، خواستاریم، آن نور فروزانی که سبب راهنمایی و قوت دل مردمان است و به کمک آن نور است که تو می توانی نیک را از بد و پاک را از ناپاک تمیز دهی، چه تویی دانای کل.

اشو زرتشت از پروردگار می خواهد تا پیروان راستی را از شر دشمنان در امان دارد.
بند5- ای مزدا چه شگرف است نیروی تو و چه توانا است فرمانروایی تو بر جهان، ما همه آرزومندیم که به یاری نیروهای تو، یعنی وهومن واشا، بتوانیم درماندگان و ناتوانان را از شر دشمنان دین و رهزنان راه تو در امان داریم.

همه ما از سوی اهورامزدا آمده ایم و باید به سوی او برگردیم.
بند6- چون تو ای مزدا سرچشمه راستی و همه نیروها هستی، ما را رهبری فرما تا در پرتو نیروهایت دوران زندگی خاکی را چنان که بایسته است بگذرانیم و در پایان با روانی پاک به سویت بازگردیم.

تنها از اهورامزدا باید یاری خواست، زیرا او پشت و پناه همه است.
بند7- هر ستایشگر واقعی که معتقد به مهر و بخشایش اهورامزدا و سودمندی آموزشهای دین او باشد، باید چه در گاه خوشبختی یا هنگام بدبختی با ایمانی استوار پابرجا ماند و به گسترش پیام مقدس بکوشد و یقین بداند که او پیوسته پشت و پناه همه ماست و پیروان راه خود را از پرتو مهر و نیروهای خود نگه می دارد.

خداوند هرگز یاور بداندیشان و بد گفتاران و بد کرداران نیست.
بند8- آنان که دچار شک و تردیدند، از کارها و کوششهای ما هراسان و نگران هستند، چه ما با پشتیبانی مزدا آماده روبه رو شدن با هر سختی و خطری هستیم و می دانیم که پروردگار یکتا با بداندیشان و بدگفتاران و بدکرداران مخالف و از آنان روی گردان است.

همیشه نادانان و بی خبران راه کژ را برمی گزینند.
بند9- آنان که به راه زشت کاری و بد گویی گام می نهند، در زمره بی خبرانند و راستی از آنان دور خواهد ماند. چه آنان خود را از فروغ دانش دور کرده اند و در نتیجه خوشبختی نیز از آنان دور خواهد ماند.

دانایان باید نادانان را به راه راست رهبری کنند.
بند10- ولی فرد دانا و خردمند با آگاهی از دانش خدایی چون هسته مرکزی حقیقت و راستی باید تبه کاران و نادانان را به پیروی از نیک اندیشی و نیک گفتاری و نیک کرداری وادارند و بی گمان آنان پس از شناخت راه راست و درست همه به سوی خدا روی خواهند آورد.

با پیروی از راه امشاسپندان می توان به همه آرزوهای نیک خود رسید.
بند11- پروردگارا- ما را از بخشش خرداد(رسایی و کمال مادی و معنوی) و اَمرداد(جاودانگی و نیک نامی) که از راه وهومن و اشا و خشترا(نیک اندیشی و پرهیزگاری و تسلط بر نفس) به دست می آید، بهره مند ساز تا در پرتو این فروزگان به آرزوهای نیک خود برسیم.

پیزوی از راستی تنها راه خوشبختی است.
بند12- کدام است آیین تو و چیست آرزوی تو ای اهورامزدا؟ چه ستایشی سزاوار توست! آن را آشکارا به من بنما تا از برکات انجام آن برخوردار شویم. پروردگارا به ما بیاموز که چگونه در پرتو راستی رهسپار راه تو باشیم.

هدف نهایی رسیدن به خدا و پیوستن به اوست.
بند13- ای اهورا می دانم راه پاک منشی که به من نمودی راهی است که بر پایه آموزشهای هوشیاران و خردمندان استوار است و آن آموزشها می گوید هر کار نیکی که تنها به خاطر نیکی و راستی انجام پذیرد، سزاوار پیروی است و نتیجه آن همانا رسیدن به توست ای مزدا.

وظیفه آدمی کار و کوشش و آبادانی جهان است.
بند14- پاداش گران بهای مزدا از آن کسی است که در کالبد جسمانی و جهان مادی با منش پاک به کار و کوشش پردازد و در آبادانی و پیشرفت جهان بکوشد و به این وسیله خواست پروردگار را برآورده سازد.

ستایش نباید تنها زبانی باشد، بلکه باید با کردار نیک هم همراه باشد.
بند15- اهورامزدا در آیین خود ما را از بهترین گفتار و کردار آگاه فرموده و برترین راه ستایش را به ما آموخته است. باشد تا با پیروی از علم و عمل یا گفتار و کردار نیک به یاری اهورا از یک زندگانی کامل که سرشار از راستی و درستی باشد برخوردار گردیم.


اوشتَوَد گات
یسنای43

خوشبختی از آن کسی است که در پی خوشبختی دیگران باشد.
بند1- خوشبخت کسی است که خوشبختی دیگران را فراهم سازد. چنین است فرمان و خواست اهورامزدای چاره ساز. از این روی ما خواستاریم که با نیروی راستی و پایداری نیاز یکدیگر را برآورده سازیم. ای آرمئیتی، ای مهر خدایی ما را در زندگی از بخشش بینایی کامل و منش پاک برخوردار ساز.

خودشناسی بهترین راه رسایی است.
بند2- ای مزدا بهترین بخشش ها را که خودشناسی است به ما ارزانی دار، ای نورانی ترین نور معنوی به وسیله خرد مقدست ما را از دانش و منش پاک برخوردار ساز تا با پیروی از قانون اشا روزهای زندگانی خود را قرین خوشبختی و رسایی مادی و معنوی سازیم.

درود به آموزگاران راه راستی.
بند3- پروردگارا کسی که ما را به راه راست و درست زندگی و رستگاری جهان مادی و معنوی رهبری کند، بهشت بهره اش ساز، آن بهشتی که پایگاه پرهیزگاران و پاک منشان و بارگاه قدس اهورایی است. بشود که به رهبری آنان ما به تو راه یابیم.

مزدا داور دادگر کارهای مردمان است.
بند4- ای مزدا من دریافتم که تویی توانا و پاک و داور دادگری که هر نیکی و بدی را پاداش وسزا می بخشی، ایمان من به تو ناگسستنی است. چون پاداش و سزای نیک اندیش و دروغ پرست را از زبانه آذر فروغ مند و پاکت که جز از راستی و داد نیست بر قرار داشته ای.

مزدا سرآغاز و سرانجام همه چیز است.
بند5- آن گاه تو را مقدس شناختم ای مزدااهورا که تو را سرآغاز و سرانجام همه چیز دانستم و دریافتم که تو از روز نخست نتیجه و بازتاب هر گفتار و کردار نیک یا بدی را مقرر فرمودی و داوری تو پیوسته براین اصل است که بدی بهره بدان و نیکی پاداش نیکان است تا روز بازپسین.

آموزش راه دین بر همه کس بایسته است.
بند6- از آن دم که خرد مقدس مزدا در درون کسی راه یابد، نیروی معنوی و منش پاک در او پدیدار شود و آن گاه است که پیامبر تو خواهد توانست به او علم دین و دانش مینوی بیاموزد تا به وسیله آن آموزشها، کشور پارسایی گسترش یابد و کسی نتواند پیروان تو را از راه راست و درست باز دارد.

هر کس باید بیندیشد که کیست، از کجا آمده و برای چه در این جهان است؟
بند7- ای مزدااهورا- هنگامی تو را مقدس شناختم که منش پاک به من روی نمود و واداشت تا بیندیشم که من کیستم و از کجا آمده ام و دریابم که وظیفه من در این جهان چیست و به طرفداری از کدام گروه( نیکان یا بدان) برخیزم؟

باید پیوسته دشمن دروغ و دوست دار راستی بود.
بند8- آن گاه به خود پاسخ داده گفتم من زرتشتم و تا آن جا که نیرو دارم دشمن سرسخت دروغ و پشتیبان استوار راستی خواهم بود تا زمانی که همه جهانیان به کشور جاویدان راستی راه یابند، از این روی همیشه ای مزدا تو را ستایشگر و با سرودهای نیایش، تو را خواهم ستود.

پیروی از راستی بهترین راه زندگی است.
بند9- ای خدای دانا، آن گاه تو را مقدس شناختم که وهومن(منش پاک) به من روی آورد و پرسید: چه راهی را با صمیم قلب، پیروی خواهی کرد؟ و من پاسخ دادم، من راستی را که بهترین و والاترین راه است پیروی می کنم و تا آن زمان که نیرو دارم دل به این فروغ مینوی خواهم بست.

راه راست را تنها با منش پاک می توان شناخت.
بند10- پس ای منش پاک راه راست را به من بنما چه هماره خواهان آنم تا با نیروی آرمئیتی(آرامش وجدان) آن را بپیمایم. ای وهومن پیوسته به پرسشهای ما پاسخ ده چه راهنمایی های تو چنان است که از جانب خدای بزرگ رسیده باشد و تنها این راهنمایی هاست که همه را توانایی و کوشایی می بخشد.

همه ما باید پیوسته در پیشبرد راستی بکوشیم.
بند11- آن گاه تورا مقدس دانستم ای مزدااهورا که وهومن( خرد پاک) بر من ظاهر شد و راه راست را به من نشان داد و چون آن را دریافتم بر آن شدم تا به مردمان بیاموزم هر چند در این راه رنج و سختی کشم، راستی را که بهترین آیین است به آنان نشان دهم.

آوای سروش همان وحی یا ندای وجدان است که از درون آدمی بر می خیزد.
بند12- هنگامی که فرمان سروش و اشا را از درون خود شنودم بر آن شدم تا راه راست و آیین درست را به مردم بیاموزم و دمی از آن سرنپیچم و چون دانستم که این آیین راست و درست است با کوشش و اراده و جرأت تمام تعلیم خواهم داد. باشد که من و پذیرندگان این دین کامروا گردیم.

برای پیشبرد راستی باید در برابر دروغ پرستان ایستادگی کرد.
بند13- آن گاه تو را مقدس شناختم ای مزدااهورا که خرد پاک به من روی کرد و پرسید: ای زرتشت آرزوی تو چیست؟ و من گفتم آرزومند یک زندگی دراز و سالم هستم تا بتوانم در برابر دروغ پرستان هر چه بیشتر ایستادگی کنم و بر آنان پیروز شوم.

اهورامزدا دوستی مهربان و یاور همه است.
بند14- همان گونه که دوست مهربانی پیوسته پشت و پناه دوست خود است، ای مزدا مرا دستگیر و پشتیبان باش و نیرویی به من ده تا بتوانم آیین تو را به خوبی بگسترانم و به آنان که به فرمان تو و دستورهای تو گوش می دهند بیاموزم تا از دروغ پرستان روی بگردانند و با آنان بستیزند.

با یاد و اندیشه خدا می توان بر نیروهای روان افزود.
بند15- هنگامی تو را مقدس شناختم ای مزدااهورا که وهومن به سوی من آمد و مرا واداشت تا دریابم که برای نیرومندی روان بهترین چیز اندیشه و یاد تو در گوشه خاموشی است و مرا آگاه فرمود که نباید هرگز به جلب رضایت و خشنودی دروغ پرستان برآمد، زیرا آنان راستی را بدترین دشمن خود می دانند.

پیروی درست از فرمان دین خدا، تنها به یاری خرد و ایمان ممکن است.
بند16- بنابراین من که زرتشت هستم آرمئیتی( نیروی ایمان و وجدان) را برای خود برگزیدم. باشد که به یاری آن، نیروی راستی و پاکی چون خورشید تابان بر همه نورپاشی کند و آرمئیتی و وهومن ما را به حساب کردار نیکمان پاداش و مزد بخشند.


اوشتودگات
یسنای44

پرسشهای اهورایی
بند1- این را از تو می پرسم ای اهورا، مرا آگاه فرما، چگونه تو را به درستی باید ستود؟ ای مزدا آن را به من، که چون جان تو را دوست دارم، بیاموز تا همه بتوانیم از این راه به حقیقت پی بریم و منش پاک به سوی همه ما روی آورد.

پاداش کردار نیک خوشبختی در دو جهان است.
بند2- از تو می پرسم ای اهورا، چه به راستی می خواهم بدانم، آیا سر انجام زندگی پارسایی خوشبختی در دو جهان است وکسی که برای رستگاری روان دیگران می کوشد، بهره نیک خواهد برد؟ این را ای مزدا می دانم هر که به مردم مهر ورزد و برای رستگاری دیگران بکوشد، چنین کسی دوست تو و درمان بخش زندگی مردم خواهد بود.

همه آفرینش ها از خداوند است.
بند3- از تو می پرسم ای اهورا- چه به راستی می خواهم بدانم- جز تو چه کسی در روز نخست آفرینش را بیافرید؟ چه کسی به خورشید و ستارگان راه سیر بنمود؟ کاهش و افزایش ماه از کیست؟ این ها و بسا چیزهای دیگر را می خواهم به درستی بدانم.

خداوند نگهدار زمین و آسمان است.
بند4- از تو می پرسم ای اهورا- چه به راستی می خواهم بدانم- جز تو چه کسی نگهدار زمین در پایین و سپهر در بالا است؟ جز تو چه کسی آفریننده آب و گیاهان است؟ جز تو کیست آن که به باد و ابر تندروی فرمود؟ جز تو چه کسی برانگیزنده منش پاک در مغزهای مردم است؟

سه گاه نماز.
بند5- جز تو کیست آن هنرمند بزرگی که روشنایی سودمند و شب آرام بخش را بیافرید؟ جز تو کیست ایجاد کننده خواب و بیداری؟ و جز تو چه کسی پدید آورنده بامداد و نیمروز و شب است که مردم را برای ادای نماز تو فرا می خواند؟

خداوند این جهان را برای شادی ما آفرید.
بند6- از تو می پرسم ای اهورا- به راستی می خواهم بدانم- آیا روزی دانش واقعی و خرد مینوی( آرمئیتی) را به یاری ما خواهی فرستاد؟ چه می دانم ملکوت تو بر نیک منشی و راستی استوار است و برای چه کسانی این جهان بارور و شادی بخش را بیافریدی.
بند7- این را می دانم ای اهورا که تو از روز ازل نیروی معنوی و مهر و دوستی جهانی و همگانی را بیافریدی، تویی آن کسی که از روی خرد مهر فرزند را در دل پدر و مادر برانگیخته ای. ای مزدا آرزومندم که به وسیله خرد مقدس به تو نزدیک شوم و تو را چنان چه باید بشناسم.
بند8- ولی ای مزدا- چگونه می توان به اراده تو پی برد و راه و روش زندگی نیک منشی و پارسایی را یافت و چگونه می توان روان خود را به سوی رستگاری دو جهانی پیش برد؟
بند9- این را به راستی می دانم که روان پیروان آیین تو ای مزدا در هر دو جهان در بهشت(بهترین جای) قرار خواهند گرفت و مردم تنها از راه پیروی راستی و پاک منشی به کشور جاودانی تو راه خواهند یافت.
بند10- به راستی ای مزدا چنین خواهد بود. چون راه و آیین تو بهترین ارمغان برای آدمیان است و از آنجایی که این آیین با راستی یکسان است، پیروان آن را فراخی و آسایش و رستگاری دو جهانی خواهی بخشید.

زرتشت در گات ها

زرتشت در گات ها
 

زرتشت در گاهان پیامبری است که راه درست راستی را می آموزد، تا ناباوری و ترمنشی از میان برخیزد و خویشاوند از خیره سری، همکاران از فریب و نزدیکان و یاوران از نکوهندگان رهایی یابند و جهان از رهبران بد بیاساید( 4:33). او مهرورزانه و با همه ی هستی خویش از بهترین منش خواستار آموختن رهبری است تا آنطور که اهوره مزدا می خواهد، مردمان را رهبری کند(63:33). در این سرودها، زرتشت خود را نخستین کسی می داند که به این کار برگزیده شده است(11:44) و مأموریت خود را از پیش مقرر شده درمی یابد و به واسطه ی وهومنه می داند که در راه این مأموریت دشواریهای بسیار خواهد داشت(11:43). اوست کسی که سپندترین مینوی اهوره مزدا را برای خود برگزیده و با همه ی توش و توان دشمن سرسخت در وندان و پناه نیرومند اشونان است(8:43، 16)، او رد ( رتوratu) درمان بخش زندگی است(16:44).
در جای جای گاتها زرتشت را در حال مکاشفه هایی فرا زمان می یابیم که در ضمن آنها حقایق و وقایعی ازلی را به مشاهده نشسته است. او در سرآغاز آفرینش زندگی اهوره مزدا را می بیند و در می یابد که چگونه تا پایان گردش آفرینش کردارها و گفتارها را با هنر خویش مزد بر نهاده است(5:43)، در ازل شاهد انتخاب بزرگ دو گوهر آغازین و گفتگوی آن دو با هم بوده است(3:30- 6، 2:45) و پیش از خلقت مادی خود گفتگو و گله گذاری گئوش اورون با اهوره مزدا را دیده و شنیده است(1:29- 11). به این ترتیب، چنین به نظر می رسد که او دارای وجودی فرازمانی و مینوی بوده است.
در بسیاری از سرودهای گاهان زرتشت در حال گفتگو و پرسش و پاسخ با اهوره مزدا و امشاسپندان است. در این صحنه ها زرتشت از آفرینش، راه درست، زندگی اشونانه و روز بازپسین سؤال کرده و پاسخ می شنود. در یسنه، هات 50، با سرودهای بلند آوازه برخاسته از همه ی تن و جان و گزیده ی « منش نیک» خویش را همچون نیازی پیشکش مزدا می کند و گفتار و کردار و دل آگاهی و نیروی خود را نزد « اشه» به ارمغان می برد.(14:33).
با این همه، همچنان یک انسان است، از شکستها، تلخیها و مخالفتها دچار رنجش و ناامیدی می شود و به درگاه اهوره مزدا گله می گذارد( 2:46 و 7) و از او می خواهد که وی را همچون دوستی که دوست دیگر را یاری می رساند، حمایت و یاری کند و پیروزی ببخشد(14:43).

علاوه بر موارد فوق، در برخی از سرودهای گاتها زرتشت رد یا رتو ratu( داور میان دو گروه مزداپرستان و دیو پرستان) خوانده شده است که در روز پسین درباره ی اعمال مردمان قضاوت خواهد کرد(3:29- 6، 2:31، 1:33). همچنین وی نگاهبان کردار و منش نیک و روان اشونان و نیایش آرمیتی و شور دل است تا همه را به پیشگاه اهوره مزدا آورد اهوره مزدا به نیروی خویش جاودانه نگاهدار آنها باشد(11:28، 10:49). او خود در روز داوری راهنمای اشونان خواهد بود و آنان را از « گذرگاه داوری»Cinvat pretu خواهد گذراند(10:46)).

http://rasekhoon.net