|
نام کتاب: زرتشت و ترانه‌های شادمانی
تالیف: سید علی صالحی تاریخ چاپ: چاپ سوم - ۱۳۸۱ تیراژ: ۳۰۰۰ جلد تعداد صفحات: ۱۴۹ صفحه شابک: ۷-۶-۹۲۷۴۷-۹۶۴ ناشر: انتشارات برسات - تهران طراح و صفحه‌آرا: مصطفی معظمی حروفچین: مهر لیتوگراف: واصف چاپ: سارنگ |
||||
| فهرست | ||||
|
اَهْنَوَدْگات
یَسنا، هات ۲۸ یَسنا، هات ۲۹ یَسنا، هات ۳۰ یَسنا، هات ۳۱ یَسنا، هات ۳۲ یَسنا، هات ۳۳ یَسنا، هات ۳۴ اَشْتَوَدْگات یَسنا، هات ۴۳ یَسنا، هات ۴۴ یَسنا، هات ۴۵ یَسنا، هات ۴۶ سِپَنْتْمَدگات یَسنا، هات ۴۷ یسنا، هات ۴۸ یَسنا، هات ۴۹ یَسنا، هات ۵۰ وَهَوَخْشَتَرگات یَسنا، هات ۵۱ وَهیْشْتوایْشْت‌گات یَسنا، هات ۵۳ |
||||
یسنا سرود 53 بند 5
ای مردان و ای زنان، شاید چنین رویدادی پیش آید و به ببینید
یک پیرو و ابسته به دین دروغ کامروا شود
من چنین کسی را از آن کامروایی برحذر و دور میدارم
چون او آرامش را نابود میکند
چنین کسی دچار روزی تنگی و پریشانی میشود
و سرانجامِ او همراه با آه و افسوس خواهد بود.
پیروان دروغ تباهکنندگان راستی هستند،
اگر با آنها همکار شوید زندگی و هستی مینوی را نابود میکنید.
یسنا سرود 53 بند 6
ای مزدا
اما آنکس که نیرومند و توانگر است
باید باور دینی خود را با اندیشه نیک پیوند دهد
هر یک از آنان،
آگاه، با پرهیزگاری و راستی همراهند.
همه اینها ای اهورا زیر فرمان توست.
یسنا سرود 49 بند 5
سرچشمۀ نیرومندی و توانگری پیروی از نیک اندیشی و راستی است. هر انسان آگاه و
دانایی که راه و روش خود را با آنها همراه و هماهنگ کند و پیرو اهورامزدا، نماد
خردمندی و دانایی باشد نیرومند و توانگر میشود.
هنگامی که زرتشت آموزش خود را در راه گسترش دانایی و راهنمایی مردم برای پشت
نمودن به خدایان پنداری و پرستش اهورامزدا، پروردگاریکتا آغاز کرد هنوز مردم چادرنشین
و بیابان گرد در سرزمین های گوناگون و دور و نزدیک زندگی میکردند و نیازمندی خود را
با غارت دارایی و چارپایان شهرنشینان برمیآوردند، مردم ناگز یر بودند برای نگهبانی
خواسته و هستی خویش در برابر آنان ایستادگی کنند و بجنگند ک ه ک ار به خونریزی و
کشتار میکشید. دشمنان آیین زرتشت که پرستندگان خدایان پنداری و نماد پدیده های
مادی بودند برای پیشرفت خود با آنها همدست میشدند و در نوشیدن هوم و برگزاری
آیین های قربانی گاو و چارپایان همکاری میکردند. رهبری آنان که دشمنان زرتشت بودند
با بِندوا، اویسج و کرپن ها و فرمانروایان محلی بود که آنها را کوی ( کی) میگفتند. در آن
زمان هیچ گونه آرامش و آسودگی پا نمی گرفت و سود آنان در آشفتگی و بی سامانی بود،
چپاول و غارت و جنگ و گریز درست مانند یک کار و پیشه عادت آنان بود.