پایانی برای آفرینش نیست. همان گونه که آغازی نداشته است. اهورامزدا همیشگی است و فروزه های او از جهت چونی (کیفی) هم دگرگونی ناپذیرند و از جهت چندی (کمی) افزاینده. آفرینش یکی از آن فروزه هاست.
* اشا دگرگونی ناپذیر است. بنابراین راستی پایانی ندارد.
* گات ها، اشاره به پایان زمان دارد. پایان زمان، سرانجام یک دوره (سیکل) آفرینش و ادامه آن بیرون از زمان و یا در بی ابعادی است.