به نام خداوند دانا وتوانا
شریفترین دلها دلی است که اندیشه آزار کسی در آن نباشد((زرتشت))
اهورا مزدا کیست و به چه معناست؟
واژه اهورامزدا اوستایی و یکی از نامهای خداوند است. این واژه از دو بخش تشکیل شده است.........................اهورا به معنی هستی بخش و دارنده هستی است مزدا خود از دو واژه مز به معنی بزرگ و دا به معنی دانا و دانش است.................... پس واژه مزدا نیز به معنی دانش بزرگ است و وظیفه هر انسانی است که این دانش بزرگ را در یابد و به ان برسد. در نتیجه واژه اهورامزدا به معنی دانای بزرگ هستی بخش است. این کلمه در متن‌های پهلوی به اُهرمَزد و هُرمُزد و در فارسی اورمَزد، هُرمزد و هُرمُز مبدل شده است. تا قبل از زمانِ هخامنشیان نمی‌توان در موردِ یزدان‌شناسی و باورهای دینیِ ایرانیان جز در اساطیر باستانی ایران و هندِ باستان آگاهی یافت. هم‌زادهای اساطیری [کهن] بی‌شماری که از دورانِ مشترکِ هندوایرانی در ادبِ وِدایی و میراثِ فرهنگیِ هند و داستان‌های پیشدادی، کیانی و میراثِ فرهنگی ایرانِ باستان برجا مانده‌اند، از جایگاهِ ویژه‌ای برخوردارند. این هر دو قوم در دوره‌ی هندوایرانی به اَسوره (اَهورَه) و دَئِوَ (دیو)های بی‌شماری معتقد بوده‌اند. اهورامزدای زرتشت را در سرودهایش «گاتها»که در واقع اصلِ اوستا است، بهتر می‌توان شناخت.........................اَهورامزدای زرتشت، داناترین سرور و بالاترین و برترین گوهری است که شایسته‌ی نیایش است......................... این گزینش در شرایط و زمانی انجام گرفته که پیرامونِ زرتشت را ایزادانِ هندوایرانی بی‌شماری فراگرفته و در باورِ مردمان بوده‌اند. پس زرتشت با هوشیاری و تدبیر، اهورامزدا را بزرگ‌ترین خوانده است و این به مفهومِ آن است که او بزرگ‌ترین خدایی است که وجود دارد و در تصور می‌گنجد. با این تدبیر، بی‌آن‌که ایزدانِ موجود را انکار کند، در مراحلِ بعدی آن‌ها را به شکلِ فرشتگانِ اهورامزدا انگاشته که به صورتِ صفاتِ اهورامزدا عمل می‌کنند. با این سلیقه و تدبیر، ایزدانِ باستانی به فرشتگانی مستقل که از اهورامزدا بیرون جوشیده‌اند، بدل شده و هر یک به صورتِ‌منظری از اهورا عمل می‌کنند. به عبارت دیگر،**اَمشاسپندان، اعضای یک پیکراند که در آفرینش، زیک گوهرند**
در سراسرِ گاتها، اهورامزدا برای زرتشت، تنها خدای توانا و آفریننده‌ی دانا است. در بالاترین نقطه‌ی آسمان قرار دارد.زاده نشده و کسی به او نمی‌ماند. وَرای او و بدونِ او، هیچ چیز وجود ندارد. او برترین هستی است و هستیِ همه از اوست. او برترین است. نه برتر از خود دارد و نه هم‌پایه. نه کسی منکرِ برتری او و نه مدعی جایگاه اوست. در سنگ‌نبشته‌های هخامنشیان نیز اهورامزدا همان خدای یکتایی است که راستی را دوست دارد و از دروغ بی‌زار است. از تاکیدهای فراوان در گاتها و سنگ‌نبشته‌ها به پرهیز از دروغ، می‌توان نتیجه گرفت که تضادِ راستی و دروغ، در هر دو به یک اندازه متبلور است و بینشِ نبرد با دروغ و تکیه بر راستی، آبشخوری واحد دارد.
برگرفته از
خدای زرتشت اهورا مزدا نام دارد و یگانه است .مز به معنی بزرگ ؛دا به معنی دانش و اهورا به معنی سرچشمه و هستی بخش و اهورا مزدا یعنی هستی بخش دانای بزرگ که یگانه و دانا و توانا و بخشنده و مهربان و آفریننده است و همه فروزه های نیک را دارا می باشد سرچشمه و آفریننده دانش بزرگی است که بشر با اینهمه دانش و بینش امروزی تنها ذره ای از بی نهایت آنرا دریافته است .اشو زرتشت در گاتها خدا را مزدا یا اهورا یا مزدا اهورا نام برده است . بعدها با گذشت زمان در زمان هخامنشیان صفت و موصوف جابجا و اهورا مزدا گفته شد است خدای ایرانیان دانش افزاینده یا خرد پاک یا خدای جان و خرد هم نامیده می شود .اهورامزدا خدایی که زرتشت به جهانیان شناسانید سرچشمه دانشها و بنمایه آفرینش است .دانشی افزاینده و آفریننده که روز به روز بر شمار آفریده هایش افزوده می شود . خدایی که هر چه زمان بگذرد و بر دانش مردم بیفزاید دامنه شناخت بزرگی و توانایی اش گسترده تر می شود.
به نام اهورامزدا
بهشت چگونه است؟؟؟
اشوزرتشت بهشت را پر از نور وسرود برای روان میداند
ولی چه خوش گفته است:
ستیز من تنها با تاریکی است و برای ستیز با تاریکی، شمشیر به روی تاریکی نمی کشم، فانوس می افروزم.
وبرای ستیز با نادانی ،دانایی را باید آموزش داد.
وتلاش در جهت آباد کردن وپشرفت بشر داشت.