ای خوشا بر من که من ایرانیم
فارغ از هر جنگ و هر ویرانیم
جنگ من جنگ خرد باشد عزیز
من حیا دارم ز هر شمشیر تیز
رسم من رسم وفاداری بود
کیش آزادی جهانداری بود
من ز زرتشت و خدایی بوده ام
بُد ز کورش شاه ایدون دوده ام
من ز افریدون و از جم مانده ام
نغمه های شادی و غم خوانده ام
من همانم که در این مهد فرین
دارم از یار و عزیزان بهترین
مردمانی از دیار مهر و نور
از دیار شادی و عشق و سرور
هم سخن نیکو و هم کردار نیک
از اشا گویند و از پندار نیک
من نه حیوانم نه کافر یا خشوک
نه به دنبال حرامی گوشت خوک
بر مسلمان و مسیحی و یهود
آنکه نامش بُد ز ایران صد درود
من به این امید و عشقم زنده ام
در تکاپوی وطن جان داده ام
مهد دلداران شود ایران زمین
یار زرتشتیم جمله بر یقین
http://sokhanezartosht.blogfa.com