چرایی وجود آتشکده ها و آتش در دین زرتشت

زرتشتی در روزگار کنونی آتش را به یادگار  از نیاکان به سان نماد و میراث  در آتشکده فروزان نگاه می دارد و آتشکده محل گرد آمدن چهار عنصر(آخشیج)  آب و آتش و خاک و باد است که بنا به باور همان نیاکان پایه و اساس آفرینش و هستی را تشکیل میدهند. زرتشتی در آتشکده حاضر میشود که به نیایش اهورامزدا بپردازد و به پاس آفرینش توسط او و از سویی دیگر در این آتشکده آتش فروزان است به نمایندگی از اشه یا داد    قانون و هنجار خلل ناپذیر اهورامزدا. آتش نماد راستی و پاکی و داد و عدالت است و زرتشتی به هنگام دیدار آتش به یاد خواهد آورد که قانون و هنجاری که توسط اهورامزدا بر کیهان و هستی حکم میراند راستی است و و پیشرفت و سربلندی آدمی تنها در هم راستایی و هم سویی با این قانون و هنجار و داد است و سرپیچی  از این قانون سرپیچی از فرمان اهورایی است که سرانجام به زیان خواهد انجامید. زرتشتی با دیدار شعله ی رقصان و رو به آسمان آتش که نماد اشه( راستی و داد) و پاکی و عدالت و نشانه نو اهورایی است این سخن پیامبر  خود را فرا یاد خواهد آورد که راه یکی و آن هم اشه(راستی)    در مجموع روح حاکم بر فضای آتشکده فراخوانی به اشه(قانون راستی و داد) است و انجام نماز و سپاس و ستایش آنهم به درگاه خداوند یکتایی که هستی را آفریده است و مایه ی آسایش و آرامش آدمی را در پرتو اشه(قانون راستی و داد) فراهم آورده است. و گرد آمدن چهار عنصر(آخشیج)(آب و آتش و خاک و باد) در آتشکده انسان را به یاد پایه های آفرینش می اندازد.

بر گرفته ازفروشی