راهرو عشق
راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!راهرو عشق
راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!فرهنگ ملی‌مان را دریابیم
|
||
|
||
|
|
||
| برگرفته از امرداد | ||
| بوذرجمهر پرخیده : | ||
|
|
نیاز
امروز ایران، بازشناسی و به کارگیری فرهنگ غنی خود است. این نیاز در تمام
سرزمین بزرگ فرهنگی ایران احساس می‌شود و همین فرهنگ است که سبب همبستگی
ملی همه ایرانیان از هر قومی می‌شود. فرهنگ ملی ایران، امروز، شایستگی
پراکنده شدن در گستره ایران و حتا جهان را دارد. همچنین ایرانیان که همواره
به میهن خود عشق می‌ورزند، چه در ایران و چه در سرتاسر جهان، خواهان شناخت
این فرهنگ پویا و غنی هستند. نشانه‌های این دوستداری در هر گوشه‌ی ایران
به چشم می‌خورد.بهشت کجاست؟؟؟؟؟
به نام اهورامزدا
بهشت چگونه است؟؟؟
اشوزرتشت بهشت را پر از نور وسرود برای روان میداند
ولی چه خوش گفته است:
ستیز من تنها با تاریکی است و برای ستیز با تاریکی، شمشیر به روی تاریکی نمی کشم، فانوس می افروزم.
وبرای ستیز با نادانی ،دانایی را باید آموزش داد.
وتلاش در جهت آباد کردن وپشرفت بشر داشت.
جدا کرده!!!
گر بدآن شادی که دور از تو بمیرم مرحبا
دل ز غم رنجور و تو فارغ ازو وز حال ما
بازپرس آخر که: چون شد حال آن بیمار ما؟
شب خیالت گفت با جانم که: چون شد حال دل؟
نعره زد جانم که: ای مسکین، بقا بادا تو را
دوستان را زار کشتی ز آرزوی روی خود
در طریق دوستی آخر کجا باشد روا؟
بود دل را با تو آخر آشنایی پیش ازین
این کند هرگز؟ که کرد این آشنا با آشنا؟
هم چنان در خاک و خون غلتانش باید جان سپرد
خسته‌ای کامید دارد از نکورویان وفا
روز و شب خونابه‌اش باید فشاندن بر درت
دیده‌ای کز خاک درگاه تو جوید توتیا
دل برفت از دست وز تیمار تو خون شد جگر
نیم جانی ماند و آن هم ناتوانی، گو بر آ
از عراقی دوش پرسیدم که: چون است حال تو؟
گفت: چون باشد کسی کز دوستان