جشن بهمنگان (منش نیک) بهمن روز از بهمن ماه برابر با دوم بهمن ماه بهمن نخستین آفریده ی اهورامزدا است. از این روی پس از نخستین روز که هرمزد روز نام دارد؛ دومین روز هر ماه را در تقویم ؛بهمن می خوانند و به مناسبت همزمانی نام روز و ماه بهمن، جشنی به نام جشن بهمنگان گرفته می شده. بهمن در اوستایی: « وُهومَنَه » و در پهلوی: « وَهمَن به معنای اندیشه نیک است. بهمن بعدها یکی از امشاسپندان نیز شده است. امشاسبندان بهمن، از بزرگترین امشاسبندان است و از دیدگاه معنوی؛منش نیک را می توان برای انسان، به عنوام "مشاور "شناخت. بهمن پیام آور زندگی و دارایی است و با حضور مداوم او سود زیاد مادی و معنوی حاصل میگردد. تاریخچه: این جشن برای فراموشی کینه ها عقد ها و همبستگی و انساندوستی بوده که ریشه آن هنوز در ما وجود دارد. میگویند برپایی و انجام آداب و رسوم این جشن منسوب به وزیر خردمند ویشتاسپ شاه به نام جاماسپ است و اعتقاد بر این بود که این روز پرشگون و پربرکت است.مردم آن را به فال نیک می گرفتند و در انجام کارها در این هنگام سودمند میشمردند. بزرگترین اندیشمند تاریخ " زرتشت پاک" نیز در گاث های خود از نام بهمن بسیار استفاده کرده و در جایی میگویید: « و ترا پاک شناختم ای مزدا اهورا آن گاه که بهمن به سوی من آمد و از من پرسید که هستی و از کدام کس هستی؟» چگونگی انجام جشن: این جشن از لحاظ کاربرد اجتماعی جشنی است که همیاری مردم با یکدیگر و اظهار شادمانی و نواختن موسیقی و خوشحالی و نشاط همگانی را در بر داشته است. در اکثر خانواده ها و مجامعی که برای تجلیل و شکوهمندی این جشن گرد هم می آمدند سور و مهمانی گیرایی برپا می شد. این جشن شناخت بیشتر از گیاهان دارویی است. در این روز آشی به نام دانگو به صورت گروهی پخته می شده است که نام دانگو / دانگی برگرفته از همین سنت اشتراکی است. در این روز سپند را با شیر می خورند و از تمام میوه ها در جشن استفاده می شده. انواع غذا ها و گوشت ها را می پختند. شعر فرخش باد و خداوندش فرخنده کناد عید فرخندهی بهمنگان و بهمن ماه (فرخی سیستانی)Navid Poormazyar
جشن بهمنگان و روز پدر
در روز بهمن از ماه بهمن (دومین روز از بهمن ماه یاستانی) واقع میشود.
بهمن از واژه اوستایی وهومن(Vohuman) به معنی اندیشه نیک میباشد، وهومن یکی از امشاسپندان نزدیک به درگاه اهورامزدا میباشد.
اشوزرتشت برای دریافت پیا...مهای اهورایی از وهومن یاری میگیرد.
پاسبانی چهارپایان سودمند در عالم جسمانی به این امشاسپند واگذار میشود.
از این رو زرتشتیان در جشن بهمنگان یا بهمنجه که در روز بهمن از ماه بهمن
واقع میشود از کشتار حیوانات سودمند و خوردن گوشت آنان خودداری مینمایند و
برخی از زرتشتیان پرهیز از خوردن و کشتار را در تمام روزهای بهمن ادامه
میدهند.
این جشن حامی مردان درستکار میباشد.
بهمن» برترین امشاسپند دین زرتشتی است.
این واژه با «اندیشه نیک»، «منش نیک» و «خرد سپندینه»(: «خرد مقدس») برابر
نهاده شدهاست. به راستی «بهمن» چه را میرساند و آیا میتوانیم به سادگی
برای آن برابرهایی را- مانند آنچه گفتیم - بنهیم؟
آیا برای «بهمن» میتوان برابری یافت و به زبان و نوشته آورد ؟
در گاتها آمدهاست که اشوزرتشت به یاری مهین فرشته «بهمن» به پیامبری
برگزیده شد. چگونگی برگزیده شدن اشوزرتشت به پیامبری، با همراهی بهمن
امشاسپند، از شگفتیهای این کتاب اهورایی ست.
بهمن در جهان مینوی
نماد منش نیک اهورامزدا ست. و با اراده و خواست هموست که بهمن به اشوزرتشت
رو میآورد و پیامبر را با گفتار و خواست اهورایی پیوند میدهد و اشوزرتشت
میتواند با دلداده اش به گفت وگو بنشیند.
بهمن به پیامبر راه
مینمایاند تا نخست به داد و هنجار هستی - «اشا» - پی برد و این همراهی تا
بدان گاه میرسد که اشوزرتشت سرچشمه یکتای هستی را مییابد و آنچنان به او
دل میبندد که از زبان او سخن میراند و برای مردم سخنانی میسراید که تا
آن زمان کسی نسرودهاست.
در اوستا بهشت خانه بهمن خوانده
شدهاست...و نیکوکاران در سرای بهمن (بهشت) به پاداش ایزدی میرسند. در
نوشتههای پهلوی چون دینکرد وبندهش بهمن نخستین آفریده دادار است.
اگر بخواهیم آموزشهای اشوزرتشت را به درستی دریابیم، نخست باید بهمن را بشناسیم