"بهترین آرزوی زرتشت
اسپنتمان برآورده شده،
زیرا اهورا مزدا
برای او پاداش ها و زندگی شایسته ای در
سراسر زندگانی ارزانی داشته است.
و همچنین برای آنانکه گفتار و کرداری را
که از آیین نیک او سرچشمه گرفته
آموخته و به کار بسته اند."
یسناسرود پنجاه وسه بند اول
زرتشت
آرزوهای خود را برای آموزش گفتار و کردار نیک و رهایی جامعه از فساد و دروغ
برآورده میداند. با این پیروزی پاداش
خود را دریافت کرد و همچنین پیروان او نیز به
پاداش و زندگی شایسته دست یافته اند که
عبارتند از کی گشتاسب، فرشوشتر، پسرش و
سایرین که در بند بعدی به آن اشاره می
کند.
"به
پیروانش:
بهترین ( خوشبختی و نیکی) برای او خواهد
بود،
برای دانایی که پیام راستین را بازگو
کند ( آشکار کند و بپراکند)،
پیام زندگی رسایی، راستی و جاودانگی را.
مزدا آن توانایی را دارد
که ( خوشبختی و نیکی را) بهوسیله وهومن
برای او بیافزاید."
یسنا سرود سی ویک بند ششم
زرتشت
به پیروانش یادآوری میکند که بهترین نعمت و سعادت نصیب آن مرد دانایی
خواهد بود که پیام خدایی و آموزشهای
زرتشت را بازگو کند و بپراکند. هر کس که آن
آموزشها را تبلیغ کند و مردم را از
گمراهی به سوی دانایی و رستگار ی رهبر ی نماید
اهورامزدا با توانایی خود، به وسیله
وهومن و نیک اندیشی ، خوشبختی و سعادتمند ی او را
افزون خواهد کرد.
«بشنو تا برای خرسندی مردان و زنان، برای
خرسندی منش نیک، انجمن دوستی آرزو شده، پدید آید، تا وجدان هرکس به پاداش خود برسد
خواست و آرزویم پاداش راستی است، و این آرزویی است که مزدا، خدای دانا، می پسندند»
یسنا سرود54 بند1
و
این نماز و نیایشی بود از برای گسترش برابری و برادری میان همه ی مردم، یارانش در
چشمان درخشان او نور پیروزی و خرسندی می دیدند و دریافته بودند که تنها خواست و
آرزویش، نزدیکی و دوستی با اهورامزداست. خوشبختی، شادی، آسایش و خرسندی را برای همه ی مردم می خواهد،
چه اینکه می داند می داند اگر همه ی مردم در خرسندی، شادی و آسایش باشند، همه،
نزدیکی به خدا را به چشم خواهند دید.
دست به نماز ایستاده بودند که؛ ای
اهورامزدا! ما را از دروغ و اهریمن برهان، ما را توانایی ده تا بتوانیم بر دشمنان
درونی و بیرونی خود که همانا ناراستی و بدکرداری است چیره شویم. ای اهورامزدا! ما خواهان
تازه گردانیدن جهانیم، توان ما را در رسیدن به این آرزو دوچندان کن ... نماز که به پایان
رسید، اشوزرتشت و یارانش نتوانستند از یورش بیگانگان جان به دربرند و همگی، پیش از
آنکه از آمدن دشمن آگاهی یابند و خود را در برابر تازش آنان آماده کنند، کشته
شدند. دریغا، دریغا. خورشید فردا که برآید، دیگر او چشم نخواهد گشود و مردم دیگر
او را در میان خود نخواهند دید.
اما پیامش تا به امروز مانده است.
اشوزرتشت خندان به جهان آمد، جهان را شادی و خرسندی بخشید و انوشه روان شد. آموزشگاه اشوزرتشت نزدیک
به چهار هزار سال است که برپاست. پیام و یاد و اندیشه ها و گفتارش هنوز هم، به
مانند روز نخست، زنده است و تازگی دارد. در این هزاره ها، هزاران هزار، دانش
آموخته ی این آموزشگاه آمده اند و رفته اند و جهان را تازگی بخشیده، به پیشرفت
مینوی و مادی رسانده اند.
منابع:http://forum.hammihan.com
ترجمه گات ها دکتر آبتین ساسانفر
"و چنین باشد که کی گشتاسب،
پسر زرتشت و فرشوشتر اندیشه
گفتار و کردار خود را برای بزرگداشت مزدا
همواره با دانش و نیایش هایشان پی گیری کنند.
و خدمتگزار راههای درست آن آیین باشند
که اهورا به سوشیانت ( رهایی بخش) خود ارزانی داشته است"
یسنا سرود هفدهم بند دوم
زرتشت در این بند خود را سوشیانت، رهایی بخش و نجات دهنده از جهل و نادانی معرفی
میکند. سئُوشییت به معنی نجات دادن از تیره روزی ها و فساد بشر و جامعه انسانی است.
چون همیشه عوامل تیره روزی وجود دارد همیشه باید یک یا چند سوشیانت برای رهایی
بخشیدن مردم از آلودگی و آشفتگی وجود داشته باشد. طبق آموزش های زرتشت هر مرد و
زنی که پیرو آیین راستی و باورمند به دستورهای اخلاقی گاتایی باشدمی تواندنقش سوشیانت
و رهایی بخش از پلیدی را به عهده داشته باشد. در روایات سنتی که در زمان ساسانیان
گرد آوری شده سوشیانت در رأس هر هزار سال از تُخمۀ زرتشت باید ظهور کند که جنبه
داستانی و اساطیری بخود گرفته که با اصول خردگرایی آیین زرتشت هماهنگی ندارد.
شادی راستی ریشه در عشق ،دلشدگی و نور اهورایی دارد.
برگزیده ای از سخنان در باره شادی راستین : بخند تا دنیا به رویت بخندد
بده به من ای آذر اهورامزدا رامش آسوده،روزی آسوده،زندگی آسوده،رامش فراوان،روزی فراوان،زندگی فراوان،پارسایی کامل،شیرین زبانی،روان آگاه و پس از ؟آن خردی که بزرگ و پی گیر و همیشگی باشد(آتش نیایش)
اشو زرتشت در سروده های اندیشه بر انگیز خود و در یسنای 43-بند9 این گونه می گوید:
ای خدای دانا هنگامی تو را افزاینده شناختم که منش نیک مرا فرا گرفت و پرسید : که را میخوای خدمت کنی ؟ گفتم :ارمغان نماز خود را به فروغ تو پیشکش می کنم و تا تاب و توانیی دارم ، دل به راستی خواهم بست.
درآتش نیاش که بخشی از خرده اوستا و بر گرفته از یسنای 62 است این گونه می خوانیم:
نماز به تو ای اتش،ای افریده نیک مزدا اهورا و ای بزرگ ترین ایزد سزاوار ستایش .....
برمن آشکار شو ای اهورا و ای آرمیتی{نیروی عشق و فروتنی}آرزوهای مرا براورده کن ای سپنتامینو. ای مزدا به من ببخش توانایی به وسیله اشویی و برتری به وسیله ی اندیشه ی نیک . برای کمک به من ،ای دور بیننده،به من ببخش داده ی بی مانند چیرگی بر خویش را که هست،ای اهورا،بخشش اندیشه ی نیک تو،وجدان مرا با روح فروتنی ، به وسیله آشویی آموزش ده ....
آتش د ر گاتها و دیگر سرودهای زرتشت،جنبه ی مینوی دارد و هنگامی که از آن سخن به میان میاید به {آتش درونی انسانها}،{ فروغ اندیشه}و {فروغ بی کران اهورایی}اشاره دارد:
ای مزدا-ای اندیشمند بزرگی که از روز نخست افلاک را با نور خود روشن ساختنی و با نیروی خرد خویش به این درستی و خوبی،نظم و هنجار دادی-ای کسی که هماره یکسانی،فروغ ایمان و نور پاک منشی را بر همه ی ما بتابان.
اهنودگات یسنای 31 بند 7
کسی که پیرو راستی است ،جایگاهش در هر دو جهان در سرای شادی و روشنی خواهد بود ،ولی دروغ پرست و کمراه ؛زمانی دراز در سرای تاریکی با ناله و افسوس به سر خواهند برد . این هر دو دسته پاداش و جزای خود را به دست خود و با کردار خویش فراهم می سازند.
اهنودگات یسنای 31 بند 20
بشود که با نیایش و سپاسداری پاک و راستین اهورامزدا ،جامعه ای شاد،آباد و پر از آرامش و آسایش داشته باشیم و ای اهورا ؛ما فروغ اندیشه ی نیک و پارسایی را که از وجود تو ،پرتو افکن است ،را خواستاریم.