راهرو عشق

راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!

راهرو عشق

راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!

درباره من

iš به معنای ِ «خواستن، میل داشتن، آرزو کردن، جستجو کردن» پیوند داشته باشد، که دارای جدا شده‌های زیر است: -aēša «آرزو، خواست، جستجو»؛ išaiti «می‌خواهد، آرزو می‌کند»؛ -išta «خواسته، محبوب»؛ -išti «آرزو، مقصود». همچنین پیشنهاد می‌کند که واژه‌ی عشق از اوستایی -iška* یا چیزی همانند آن ریشه می‌گیرد. پسوند ka- در پایین باز‌نموده خواهد شد. واژه‌ی اوستایی -iš همریشه است با سنسکریت -eṣ «آرزو کردن، خواستن، جُستن»؛ -icchā «آرزو، خواست، خواهش»؛ icchati «می‌خواهد، آرزو می‌کند»؛ -iṣta «خواسته، محبوب»؛ -iṣti «خواست، جستجو»؛ واژه‌ی ِ زبان ِ پالی -icchaka «خواهان، آرزومند». همچنین، به گواهی شادروان فره‌وشی، این واژه در فارسی ِ میانه به دیسه‌ی ِ (= صورت ِ) išt «خواهش، میل، ثروت، خواسته، مال» باز مانده است. -- برای ِ آگاهی ِ بیشتر از واژه‌ی ِ «دیسه» = form به «فرهنگ ریشه‌شناختی اخترشناسی و اخترفیزیک» رجوع کنید. واژه‌های اوستایی و سنسکریت از ریشه‌ی پوروا-هند-و-اروپایی -ais* «خواستن، آرزو کردن، جُستن» می‌آیند که دیسه‌ی اسمی آن -aisskā* است به معنای «خواست، میل، جستجو». بیرون از اوستایی و سنسکریت، چند زبان دیگر شاخه‌هایی از آن واژه‌ی پوروا-هند-و-اروپایی را حفظ کرده‌اند: اسلاوی کهن کلیسایی isko, išto «جستجو کردن، خواستن»؛ iska «آرزو»؛ روسی 'iskat «جستجو کردن، جُستن»؛ لیتوانیایی ieškau «جستجو کردن»؛ لتونیایی iēskât «جستن شپش»؛ ارمنی 'aic «بازرسی، آزمون»؛ لاتین aeruscare «خواهش کردن، گدایی کردن»؛ آلمانی بالای کهن eiscon «خواستن، آرزو داشتن»؛ انگلیسی کهن ascian «پرسیدن»؛ انگلیسی ask. اما درباره‌ی ریشه‌ی سنتی ِ عشق. لغت‌نامه نویسان واژه‌ی عشق را به عَشَق (ašaq') عربی به معنای «چسبیدن» (منتهی‌الا‌رب)، «التصاق به چیزی» (اقرب‌الموارد) پیوند داده‌اند. نویسنده‌ی غیاث‌اللغات می‌کوشد میان «چسبیدن، التصاق» و عشق رابطه بر قرار کند: «مرضی است از قسم جنون که از دیدن صورت حسن پیدا می‌شود و گویند که آن مأخوذ از عَشَقَه است و آن نباتی است که آن را لبلاب گویند چون بر درختی بپیچد آن را خشک کند همین حالت عشق است بر هر دلی که طاری شود صاحبش را خشک و زرد کند.» ادامه...

آمار : 535890 بازدید Powered by Blogsky

جشن ایرانی

ایرانیان انسانهای شادی بودند !

فروردین
۱ فروردین	جشن نوروز/جشن سال نو
۲ فروردین	عیدنوروز
۳ فروردین	عیدنوروز
۴ فروردین	عیدنوروز
۶ فروردین	روز امید،روزشادباش نویسی
۱۰ فروردین	جشن آبانگاه
۱۳ فروردین	جشن سیزده بدر
۱۷ فروردین	سروش روز،جشن سروشگان
۱۹ فروردین	فروردین روز،جشن فروردینگان

اردیبهشت
۱۰ اردیبهشت	جشن چهلم نوروز
۱۵ اردیبهشت	جشن میانه بهار/جشن بهاربد

خرداد
۶ خرداد	خرداد روز،جشن خردادگان
۱۳ خرداد	تیر روز،جشن تیرگان

تیر
۱ تیر	جشن آب پاشونک،جشن آغاز تابستان
۱۵ تیر	جشن خام خواری

مرداد
۷ مرداد	مرداد روز،جشن مردادگان
۱۰ مرداد	جشن چله تابستان

شهریور
۴ شهریور	زادروز داراب (کوروش)
۴ شهریور	شهریور روز،جشن شهریورگان

مهر
۱۶ مهر	مهر روز،جشن مهرگان
۲۱ مهر	جشن پیروزی کاوه و فریدون

آبان
۱۰ آبان	آبان روز، جشن آبانگان
۱۵ آبان	جشن میانه پاییز

آذر
۱ آذر	آذر جشن
۹ آذر	آذر روز، جشن آذرگان
۳۰ آذر	جشن شب یلدا

دی
۱ دی	روز میلاد خورشید؛ جشن خرم روز، نخستین جشن دیگان
۸ دی	دی به آذر روز، دومین جشن دیگان
۱۵ دی	دی به مهر روز، سومین جشن دیگان
۲۳ دی	دی به دین روز، چهارمین جشن دیگان

بهمن
۲ بهمن	بهمن روز، جشن بهمنگان
۵ بهمن	جشن نوسره
۱۵ بهمن	جشن میانه زمستان
۲۹ بهمن	جشن سپندارمذگان، روز عشق

اسفند
۵ اسفند	جشن اسفندگان