وندیداد
«وندیداد» (تحریف شده واژه اوستایی «Vî-Daêvô-Dāta»، «علیه شیاطین») جلوهای مختلف
ارواح شیطانی و راههای غلبه بر آنها را برمی شمرد. «وندیداد» شامل همه ۱۹ «نسک»
است و تنها «نسکی» است که به طور کامل از زمان ساسانیان باقی ماندهاست. این
متن شامل ۲۲ «فرگرد» است که به صورت بحث بین اهورامزدا و زرتشت سازماندهی شدهاند.
اولین «فرگرد» یک دوگانه اعتقاد به وجود است که پس از آن توصیف یک زمستان ویرانگر برروی
خطوط سیل آمدهاست. «فرگرد» دوم افسانه «ییما» (جمشید) را بازگو میکند. «فرگرد»های
دیگر بیشتر به بهداشت (به ویژه پرهیز از مرده) (فرگرد ۳، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۰، ۱۶، ۱۷، ۱۹) و
نیز بیماریها و راههای مقابله با آنها (فرگرد ۷، ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۲۰، ۲۱، ۲۲) میپردازند.
«فرگرد»های ۴ و ۵ درباره شأن ثروت، کمک به دیگران، ازدواج و کارکردن و قبح رفتار غیر قابل
قبول اجتماعی مانند اهانت و عهدشکنی بحث میکنند و کفارههای لازم برای پیمانشکنی و
گناهان دیگر را مشخص مینمایند. «وندیداد» یک مجموعه از احکام و فرامین حکومتی است
(نه دستور العمل عبادی) و در احکام آن تا حدودی نسبیت اخلاقی دیده میشود. بخشهای
مختلف «وندیداد» ویژگیها و عمر بسیار متفاوتی دارند. بخشی از بخشها جوان ترند، اما
بخش اعظم آن بسیار کهن است و به عقیدهٔ بسیاری، جزو منابع کهن پیش از زمان زرتشت
میباشد که در هزارههای بعد و در زمان اشکانیان یا ساسانیان به مجموعه کتب مقدس
مذهبی به اشتباه افزوده شد و پس از اسلام رفته رفته از اهمیت آن کاسته شد تا آنجا که
دیگر نمیتوان آنرا از کتب مذهبی زرتشتی شمرد و از باب اسطورهشناسی و تاریخی فقط
میتواند مورد مطالعه قرار گیرد.
http://www.pardis78.blogfa.com/