آتش عشق

در ازل پرتو حسنت و تجلی سر زد -عشق پیدا شد آتش به همه عالم زد
آتش عشق گرمی بخش و دارای بالندگی و زندگی ساز است .اشو زرتشت نور یا آتش را برای پرستش سو ی نماز گزینش می کند.خرد نیز نمادی از روشنایی و فروغ است،پرتویی که با آن روشنایی راه زندگانی پدید می آیدو آدمی را به هدف یعنی عشق به آفریدگار و هستی می رسدو رسیدن به عشق اهورایی در اصل و آغاز راه سوز وگداز آمیخته به آتش است،نه آتشی سوزاننده و خاکستر کننده است بلکه آتشی روانساز و اندیشه ساز و پویاست.

الهی آتش عشقم به جان زن شرر زان شعله ام بر استخوان زن

چو شمعم بر فروز آز آتش عشق در آن آتش دلم پروانه سان زن

ز آتش که نماد دین زرتشت درس بگیریم

فراموش نکنیم که شعله های فروزان آتش در همه حال برای ما درس هایی آموزنده دارند .

نخست این که ما نیز همچون شعله های فروزان آتش باید پیوسته روی به سوی بالا داشته باشیم و بکوشیم تا به یاری اهورا مزدا در راه کمال و پیشرفت در زندگی گام های مثبتی برداریم .

دوم این که در زندگی مانند آتش پویا و زاینده بوده و پیوسته در کوشش و جنبش و پویش باشیم.

سوم این که بکوشیم تا همچون آتش به دیگران گرمای عشق و محبت و مهربانی هدیه کنیم.

چهارم این که همچون آتش ، با سیاهی ها پیکار کنیم و محیط اطراف خود را روشن کنیم .برای این کار باید ابتدا خود آگاه باشیم و سپس دیگران را آگاه کنیم.

پنجم این که همچون آتش همه این کارها را در کمال آرامش انجام دهیم و محیطی همراه با آسودگی و آرامش برای خود و دیگران فراهم آوریم.