راهرو عشق
راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!راهرو عشق
راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!فرزانه کسرا وفاداری
کسرا پس از گذراندن آموزشهای آغازین در تهران و انگلستان درسال ۱۳۴۸ خورشیدی مدرک کارشناسی ادبیات انگلیسی و همچنین تاریخ اروپایی را از دانشگاه بوستون ایالت ماساچوست آمریکا دریافت نمود. همچنین وی توانست مدرک کارشناسی تمدن معاصر انگلیس و آمریکا را از دانشگاه سوربن پاریس دریافت نماید.
کسرا وفاداری دوره کارشناسی ارشد آموزش و پرورش را با پایاننامه آموزش مارکسیسم در دانشگاه تربیتی دوبلین ایرلند و دوره کارشناسی ارشد آموزش مدرن را با رساله آموزش و پرورش و تمدن معاصر انگلیس و آمریکا در دانشگاه سامرهیل گذراند.
پروفسور وفاداری پس از آن درجه دکترای آموزش و پرورش را با پایاننامه مقایسه برنامه آموزشی دبیرستانهای دولتی انگلیس و فرانسه دریافت کرد و به پژوهش در دورهی دکترای تاریخ و حقوق با طرح پژوهشی ریشه های حقوقی و فرهنگی ایران باستان… سلوک الملوک در رساله آخرین مجتهد سنتی شیخ فضل الله روزبهان فنجی اصفهانی در دانشگاه پاریس پرداخت.
وی نوشتارهای چندی درباره دین زرتشت به چاپ رسانده است و کتاب های «عکس های زرتشتیان ایران» و «در راه شناخت دین زرتشت» از او به یادگار مانده است.
ایشان در زمان زندگیشان دارای مسوولیتهای بسیاری بودند که از جمله آنها میتوان موارد زیر را آورد:
- آموزگار و هموند هیات مدیره دانشگاه پاریس
- فرنشین انجمن زرتشتیان مقیم فرانسه
- هموند انجمن ایران شناسان اروپا
- آموزگار دانشگاه شهید بهشتی (دانشگاه ملی پیشین)
- معاونت انجمن رودکی در فرانسه
- هموند سازمان بین المللی کارشناسان دین زرتشتی در ژنو
- هموند انجمن تاریخ و تمدن کشورهای مدیترانه
- معاونت آموزشی استخدام و توسعه شرکت نفت
-هموند انجمن زرتشتیان تهران
پروفسور وفاداری در سال ۱۳۷۶ خورشیدی به ایران بازگشت و آغاز به کارهای فرهنگی و زرتشتی، برای جوانان این سرزمین کرد. او در سال ۱۳۷۹ خورشیدی در سرای پدری خود در تهران کلاسهایی دربارهی فرهنگ و تاریخ با عنوانهای تاریخ ایران باستان، استورههای ایرانی، شاهنامهخوانی، معماری ایرانی و زرتشتی، موسیقی و تیاتر و… برگزار کرد؛ این کلاسها تا هنگام درگذشت مادر ارجمندشان مهرانگیز فیروزگر ادامه داشت.
برپایی جشنها و تشویق جوانان به گفتوگو، پشتیبانی از اندیشههای نو و سرمایهگذاری برای شکوفایی استعدادهای جوانان، کمک کردن ولی رییس نبودن، همراه بودن ولی کنترل نکردن از جمله روحیههای وی بود که کمرنگ بودن آن در ارگانهای زرتشتی موجب نگرانی است.
تجربههای او که برآورد عمری آموختن و آموزشدادن در دانشگاههای معتبر جهان بود شوند پویایی جوانانی، که در کنار او بودند و پیدایش تارنمای یتااهو شد.
فرزانه
کسرا وفاداری در پسین روز ۲۶ اردیبهشت سال ۱۳۸۴ خورشیدی در خانهی خود در
پاریس، کشته شد. شادی روان و فروهر پروفسور کسرا وفاداری و همه درگذشتگان
نیک را از اهورامزدا خواستاریم و چون همیشه پرتکاپو بهسوی اندیشهای روشن
در حرکت خواهیم بود.
برگرفته از سایت یتااهو
فرزانه رستم یزد آبادی
فرزانه رستم پور خدامراد پور فرامرز پور رستم یزد آبادی، ساکن نرسی آباد حومه یزد. زرتشتی دانش دوست و دهشمند ایرانی بود.
یزد آباد، روستایی است نزدیک بارجین واقع در بلوک رستاق یزد و اکنون خرابههایی بیش از آن برجای نمانده است.
خداداد، پدر فرزانه رستم نزدیک سال ۱۲۵۲ خورشیدی به دلیل حملات مسلمانان با گروهی از زرتشتیان، داروندار و خانه و زندگی خود را ترک نموده و به نرسی آباد پناهنده شد. خداداد در نرسی آباد به کشاورزی مشغول شد و در سن ۱۱۵ سالگی در سال ۱۳۰۱ خورشیدی جهان را بدرود گفت.
فرزانه رستم. در سال ۱۲۴۶ خورشیدی و در سن ۱۵ سالگی به بمبئی مهاجرت نمود و چون بی کس و بینوا بود در خانه بزرگان پارسی با حقوق بسیار ناچیز به خدمت و خانه شاگردی مشغول شد. پس از چندی در اندیشه کسب و کار افتاد و با کوشش خستگیناپذیر و پیروی از راستی و درستی، اندوخته کمی را پسانداز نمود.
اهالی نرسیآباد، خانهای که روانشاد خدابخش بهمرد نرسیآبادی، در زمان فرزانه مانکجی برای دبستان اهدا نموده بود، را برای آموزش نوآموزان روزافزون، محل کافی نمیدانستند. ازاینرو انجمنی برای دریافت کمک در بمبئی تشکیل دادند.
فرزانه رستم از همه دیرتر وارد محل انجمن شد و پس از گوشدادن به سخنان افراد در مورد بایستگی بنیاد یک دبستان در نرسیآباد یزد و برآورد هزینه ساخت، مبلغ ۰۰۰/۱۸۰ روپیه که تقریبا همه دارایی خود بود را برای ساختمان دبستان و بودجه آموزگاران آن ویژه کرد و اداره امور فرهنگی آن را به انجمن اکابر صاحبان پارسیان سپرد.
فرزانه رستم در سال ۱۲۹۶ خورشیدی – در سن ۶۵ سالگی – و در روز آبان ایزد و شهریور امشاسپند درگذشت. روانش شاد و یادش گرامی باد.
برگرفته از:
شهمردان، رشید، تاریخ زرتشتیان فرزانگان زرتشتی، انتشارات فروهر – ۱۳۶۳ رویه های ۵۰۰ تا ۵۰۳
این نوشته را پیشنهاد دهید:
ارباب کیخسرو مهربان کیخسروی»، بنیانگذار دبیرستان کیخسروی یزد
ارباب کیخسرو مهربان کیخسروی»، بنیانگذار دبیرستان کیخسروی یزد
ارباب کیخسرو پور مهربان پور رستم کیخسروی، ساکن محلهی «خلف خانعلی یزد»، زرتشتی دانشدوست و دهشمندی است که در سال ۱۲۰۷ خورشیدی زاده شد.وی در ۱۲ سالگی پدر خود را از دست داد و در ۱۵ سالگی به همراه دایی خود، «هرمزدیار اردشیر» رهسپار بمبئی شد. چند سالی را به آموختن پرداخت و زبانهای فارسی و گجراتی را فراگرفت و سپس به کار بازرگانی پرداخت. در مدت ۳ سال از بازرگانان نامی ایرانی شد و به دلیل نیککرداری و پشتکار بنگاه بازرگانی گستردهای را در بمبئی بنیاد نهاد. در سال ۱۲۳۷ خورشیدی با دوشیزه گوهر از خاندان کامه و نبیرهزاده کیخسرو ایزدیار ازدواج کرد.
گوهر پس از آنکه فرزندی بهنام «اسفندیار» از خود
به یادگار گذاشت، چشم از جهان فروبست و شوهر دلدادهی خود را دچار اندوه و
پریشانی روزگار کرد. فرزانه کیخسرو از این پیشآمد، از جهان و مادیات دلسرد
شد. سررشته کار بازرگانی را به دست برادر کوچکترش «اردشیر» واگذار کرد و
خود بمبئی را بگذاشت و در دامان کوه هیمالیا نزدیک «میسوری» به «جوکیان»
هند پیوست و گوشهگیر شد.
اما «ملاخسرو» برادر دیگر فرزانه کیخسرو که در بندرعباس تجارت میکرد و برای مسافران زرتشتی رهسپار هند مأمنی بود، در جوانی درگذشت و فیروزه همسر جوانش(دخترداییاش) بیوه و بی سروسامان شد. این پیشآمد، برای ارباب رستم مهربان، برادر بزرگتر فرزانه کیخسرو گران آمد. بار سفر بربست و به هندوستان و به دامان کوه هیمالیا رهسپار گشت و فرزانه کیخسرو را با تلاش بسیار به ایران آورد و بانو فیروزه را به همسری وی درآورد. فرزانه کیخسرو پس از ازدواج دوباره به کار تجارت پرداخت و به بمبئی بازگشت.
در سال ۱۲۶۸ خورشیدی بایستگی ساخت یک دبستان آبرومند در شهر یزد را احساس کرد، از اینرو دبستان کیخسروی را با هزینه خود در یزد ساخت که اینک به نام «دبیرستان کیخسروی»، مرکز مهم فرهنگی یزد میباشد.
فرزانه کیخسرو بیش از ۳۵ هزار روپیهی آن روزگار را بهدست «انجمن اکابر صاحبان پارسیان بمبئی» که در پیشرفت دانش و بهتر کردن زندگی زرتشتیان ایران فعالیت میکردند، سپرد که سود آنرا در کارهای فرهنگی دبستان هزینه کنند.
دبستان کیخسروی از همان آغاز بنیاد، بهترین مرکز فرهنگی یزد بود و در آن بیش از ۲۰۰ نفر دانشآموز زیرنظر استادان و آموزگاران ناموری چون استاد «ماستر خدابخش»، استاد «جوانمرد شیرمرد نوذر»، استاد «کیومرس وفادار خرمشاهی»، استاد «اسفندیار خرمشاهی»، میرزا «مهربان بهرام رئیس»، استاد «بهرام شیرمرد»، «استاد بمان» و استاد «اسفندیار تیرانداز» به آموزش دانش و ادب مشغول بودند.
آقایان «پشوتن جی تاسکر»، «پشوتن جی دستور»، «فرامرز سهرابجی ماستر» و «رستم خانصاحب»، امور دبیرستان را بردوش داشتند. در سال ۱۳۰۸ خورشیدی با کوشش و تلاش «فرامرز ماستر»، دبستان کیخسروی به دبیرستان کیخسروی تبدیل شد.
فرزانه کیخسرو و برادر بزرگترش ارباب رستم کارهای نیک بسیاری را در یزد و پیرامون آن به انجام رساندند که میتوان موارد زیر را نام برد:
۱- ساخت آبانباری در «عصرآباد» که آب «الهآباد» را از مسافت ۶ کیلومتری به آنجا میآورد.
۲- ساخت آبانباری در میان بیابان و در راه انجیرک و بیابانک و پیرسبز که بهنامگانه برادرشان رشیدمهر (رشیدمهر در سال ۱۲۵۳ خورشیدی به دست مسلمانان کشته شد) ساخته شد.
۳- ساخت دخمهای با هزینهای بیش از ۱۲ هزار تومان بر فراز کوه زارچ، بهنامگانه برادرشان ملاخسرو
همچنین برادران آن فرزانه همه در کار نیک دست بهسزایی داشتند. بهگونهای که «ارباب رستم مهربان»، درِمهری در الهآباد و «ارباب گودرز مهربان»، دبستانی را در «الهآباد» بنا نهادند.
فرزانه کیخسرو در سال ۱۲۸۵ خورشیدی و در ۷۸سالگی به دلیل تصادف با تراموای برقی در شهر بمبئی درگذشت و به سرای جاودانی رسید. و به راستی که وی سوشیانتی در زمانه خویش بود. روانش شاد و کردارش پررهرو باد.
برگرفته از : شهمردان، رشید. تاریخ زرتشتیان فرزانگان زرتشتی . تهران: انتشارات فروهر، ۱۳۶۳٫ رویههای ۵۸۰-۵۷۶