دانشگاه اصفهان-آذرماه 2536
اوستاشناسی در اروپا با انکتیل دو پرون فرانسوی آغاز شد.از روزیکه اولین چاپ ترجمهء اوستا توسط انکتیل دوپرون و بسال 1771 میلادی منتشر شد تاکنون بیش از دو قرن میگذرد. در این مدت دانشمندان بزرگ دیگری چون شپیگل و گلدنرو و سترگادرد و برنوف و مولتن و ویسباخ و وندیشمان و دهارلز و میه و یوستی و میلز و بار تولومه و وست و دارمستتر و هاوک و هوشمان و جکسن و دهها نفر دیگر که اگر بخواهیم همه را نام ببریم سخن بدرازا خواهد کشید،در زمینهء ایرانشناسی گوشیدند.آنقدر در زمینه،زبانهای ایران باستان تحقیقات ارزنده و دقیق انجام شده و کتابهای علمی و با مطالب درست موجود است که یک عمر طبیعی برای بررسی و مطالعهء همهء آنها کافی نیست.علمی را که انکتیل دوپرون فرانسوی از دستور داراب-از پارسیان سورت(هند)فرا گرفته بود،بعدها پارسیان خود از اروپائیان بروش جدید،علمی باز پس آموختند.ایرانشناسی از جمله اوستاشناسی در میان پارسیان بروش جدید،باروانشاد خورشید جی رستم جی کامه آغاز گردید.خورشید جیکامه از دانشمندان پارسی است که زبانهای ایران باستان را در اروپا و نزد ایرانشناسان بزرگ آموخت.پس از مراجعت از اروپا،شاگردانی چون کاوسجی ادلجی کانگا و شهریار جی بروچا و ادلجی گرشاسب جی انتیا و تهمورس دینشا انکلساریا و غیره تربیت نمود که هرکدام نامبردار شدند و تألیفاتی ارزشمند از خود بیادگار گذاشتند.پسازآنکه پارسیان با سفر باروپا و تحصیل در دانشگاههای آنجا با روش جدید ایرانشناسی آشنا شدند،چون اهل بیت بودند،کارهائی انجام دادند و تألیفاتی از خود بیادگار نهادند که در بسیاری جهات از کارهای مشابه با دانشمندان اروپائی بهتر و مفیدتر و دقیقتر است.از جمله دانشمندان پارسی که صاحب تألیفات بسیار دقیق و ارزنده هستند باید از افرادی مانند دستور پشوتن سنجانا و دستور داراب دستور پشوتن دستور بهرامچی سنجانا و دستور جاماسب آسا و سهرابجی بلسارا و مادن و بهرام گور انکلساریا و بهمن جی انوشیروانجی دهابر و داداچانجی و بیلموریا و رستم جی ادلجی سنجانا و هودی والا و دستور دکتر پاوری و دستور دکتر مانکجی انوشیروان جی دالا و دکتر جمشید مانکجی اونوالا و دکتر ایرج جهانگیر تارا پوروالا و اردشیر خبردار و دهها نفر دیگر در اینجا یاد کرد.در ایران نیز باید از خدمات استاد روانشاد پورداود یاد نمود که در نوع خود
fv'vtji hc http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/230835
| نوشته: بوذرجمهر پرخیده | |
| صبر
بسیار بباید پدر پیر فلک را / تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید. دکتر
بهرام فرهوشی به سال 1304خورشیدی دیده به جهان گشود.پدرش از دانشمندان
زمان خود بود. «مترجم همایون»(فرهوشی) از نخستین پایهگزاران مدرسه در
ایران بود.
مترجم همایون ــ پدر بهرام فرهوشی ــ چندی سرنشینی مدرسه زرتشتیان را بر دوش داشت. او بیشتر سرنشینی فرهنگ شهرستانها را در اختیار داشت، به این ترتیب بهرام دوران کودکی خود را در شهرستانهای گوناگون سپری کرد و دوره ابتدایی و متوسطه را در شهرهای گوناگون گذراند. در تهران پس از گرفتن لیسانس زبان فرانسه از دانشسرای عالی وارد کلاسهای درسی استاد پورداوود در رشته ادبیات فارسی شد. خود در پیشگفتار کتاب «گاتها» مینویسد: «من از کودکی با نوشته های پورداوود آشنا بودم، زیرا از میان کتاب های پدرم دو مجلد یشتها را خوانده بودم و داستانهای پهلوانیهای شکوهمند این کتاب و نیایشهای آن در همان زمان بر دلم نشسته بود و همواره در دل داشتم که استاد بزرگوار را ببینم.... او تنها در دوره دکترای ادبیات فارسی چند ساعتی درس داشت و سخت رنجیده بود. برای رسیدن به درسهای او دوره ادبیات فارسی را به پایان بردم و سرانجام در دوره دکترا به گنجینه بزرگ ایران باستان دست یافتم.» در این
زمان برای چاپ کتابهای پورداوود چاپخانه «آتشکده» را بنیاد نهاد و چند جلد
از آثار پوداوود را در آنجا به چاپ سپرد. وی سالها پس از آن زمان ــ
زمانی که رییس انتشارات دانشگاه تهران بود، بار دیگر آثار استاد پورداوود
را با ویرایشی تازه به چاپ رساند. آثار دیگر استاد عبارتند از: گردآوری صد و پنجاه لهجه کهن ایرانی، راهنمای گردآوری گویش ها، بیش از سیصد مقاله درباره تمدن و فرهنگ ایران زمین، ده ها مقاله در مورد عرفان و پاراپسیکولوژی.آخرین اثر استاد «نامه های شگفت انگیز» است که ترجمه نامه های تاریخی کشیشان ژزوئیت فرانسوی در مورد ایران است. مجموعه مقالات استاد فرهوشی با نام شکوه مرگ و عرفان و پاراپسیکولوژی، تمدن ایران قدیم و سرطان و پاراپسیکولوژی در دست تدوین است. استاد فرهوشی در 8 خرداد 1371خورشیدی در 66سالگی در سن خوزه آمریکا به جهان مینو شتافت. یادش گرامی باد. منبع: | |