لعنت بر شیطان

 گفتم : « لعنت بر شیطان »! لبخند زد. پرسیدم : « چرا می خندی؟ » پاسخ داد : « از حماقت تو خنده ام می گیرد » پرسیدم : « مگر چه کرده ام؟ » گفت : « مرا لعنت می کنی در حالی که هیچ بدی در حق تو نکرده ام » با تعجب پرسیدم : « پس چرا زمین می خورم؟! » جواب داد : « نفس تو مانند اسبی است که آن را رام نکرده ای. نفس تو هنوز وحشی است؛ تو را زمین می زند. » پرسیدم : « پس تو چه کاره ای؟ » پاسخ داد : « هر وقت سواری آموختی ، برای رم دادن اسب تو خواهم آمد؛ فعلاً برو سواری بیاموز. درضمن این قدر مرا لعنت نکن! » گفتم : « پس حداقل به من بگو چگونه اسب نفسم را رام کنم؟ » در حالیکه دور می شد گفت: «من پیامبر نیستم جوان ...!