دانشگاه اصفهان-آذرماه 2536
اوستاشناسی در اروپا با انکتیل دو پرون فرانسوی آغاز شد.از روزیکه اولین چاپ ترجمهء اوستا توسط انکتیل دوپرون و بسال 1771 میلادی منتشر شد تاکنون بیش از دو قرن میگذرد. در این مدت دانشمندان بزرگ دیگری چون شپیگل و گلدنرو و سترگادرد و برنوف و مولتن و ویسباخ و وندیشمان و دهارلز و میه و یوستی و میلز و بار تولومه و وست و دارمستتر و هاوک و هوشمان و جکسن و دهها نفر دیگر که اگر بخواهیم همه را نام ببریم سخن بدرازا خواهد کشید،در زمینهء ایرانشناسی گوشیدند.آنقدر در زمینه،زبانهای ایران باستان تحقیقات ارزنده و دقیق انجام شده و کتابهای علمی و با مطالب درست موجود است که یک عمر طبیعی برای بررسی و مطالعهء همهء آنها کافی نیست.علمی را که انکتیل دوپرون فرانسوی از دستور داراب-از پارسیان سورت(هند)فرا گرفته بود،بعدها پارسیان خود از اروپائیان بروش جدید،علمی باز پس آموختند.ایرانشناسی از جمله اوستاشناسی در میان پارسیان بروش جدید،باروانشاد خورشید جی رستم جی کامه آغاز گردید.خورشید جیکامه از دانشمندان پارسی است که زبانهای ایران باستان را در اروپا و نزد ایرانشناسان بزرگ آموخت.پس از مراجعت از اروپا،شاگردانی چون کاوسجی ادلجی کانگا و شهریار جی بروچا و ادلجی گرشاسب جی انتیا و تهمورس دینشا انکلساریا و غیره تربیت نمود که هرکدام نامبردار شدند و تألیفاتی ارزشمند از خود بیادگار گذاشتند.پسازآنکه پارسیان با سفر باروپا و تحصیل در دانشگاههای آنجا با روش جدید ایرانشناسی آشنا شدند،چون اهل بیت بودند،کارهائی انجام دادند و تألیفاتی از خود بیادگار نهادند که در بسیاری جهات از کارهای مشابه با دانشمندان اروپائی بهتر و مفیدتر و دقیقتر است.از جمله دانشمندان پارسی که صاحب تألیفات بسیار دقیق و ارزنده هستند باید از افرادی مانند دستور پشوتن سنجانا و دستور داراب دستور پشوتن دستور بهرامچی سنجانا و دستور جاماسب آسا و سهرابجی بلسارا و مادن و بهرام گور انکلساریا و بهمن جی انوشیروانجی دهابر و داداچانجی و بیلموریا و رستم جی ادلجی سنجانا و هودی والا و دستور دکتر پاوری و دستور دکتر مانکجی انوشیروان جی دالا و دکتر جمشید مانکجی اونوالا و دکتر ایرج جهانگیر تارا پوروالا و اردشیر خبردار و دهها نفر دیگر در اینجا یاد کرد.در ایران نیز باید از خدمات استاد روانشاد پورداود یاد نمود که در نوع خود
fv'vtji hc http://www.noormags.com/view/fa/articlepage/230835