اهورا مزدا

من می دانم در نیایش کیست
که از روی راستی بهترین پاداش برای من نهفته است
او اهورامزداست ( با فروزه های جاویدانش)
که همیشه بوده اند و خواهند بود
آنها را با نامشان نیایش میکنم

و با دلدادگی به سویشان می روم.

یسنا سرود شانزدهم  بند بیست و دوم

اهورامزدا خدای زرتشت نماد خردمندی است. هستی را بر پایۀ دانایی و مهر آفرید. او
بزرگترین نیروئی است که هستی را بر هنجار و قانون ابدی نظم داده و به گردش درآورده
است. برای آنکه آدمی آن بزرگترین نیرو را بشناسد و بیندیشد، شش فروزه و صفت او را
اشا، ) « نشان داده است: راستی، اندیشه نیک، نیرومندی، پرهیزگاری، رسایی، جاودانی
وهومن، خشترا، آرمئیتی، هئوروتات، اَمرِتات) این صفات را امشاسپندان، پاکان جاویدان و
نامردنی مینامند که از ذات اهورامزدا سرچشمه میگیرند و با او همبسته و یک ی هستند.
هر کسی آنها را نام برد و نیایش کند، اهورامزدا را نیایش کرده. در نهاد آدمی گوهری پاک
و ستودنی نهفته است که نشان و نماد اهورامزدا است. آن گوهر مینوی پا ک
سپنتامئینیوست که در رأس اشاسپندان قرار دارد انسان پارسا باید بکوشد خود را به آن
صفات بیاراید و با آنها همبسته شود، هر اندازه در این راه پیش رود به خدا نزدیکتر
می شود.