راهرو عشق
راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!راهرو عشق
راهرو عشق کویراست، که دریا بودنش را به آفتاب بخشید،آفتاب هم گرمی اش را نمی تواندبه همه نبخشد!مهر ،سروش و رشن ایزد
مهر (میترا) از مهم‌ترین خدایان آریایی است که جای خود را با نام ایزد (فرشته) در فرهنگ زرتشتی استوار کرده است. درازترین یشت در نیایشِ مهر سروده شده است. او نیرومند، کوشا، درست، باشکوه و بدون گذشت است. از نظر اخلاقی، میترا پاسدار راستی (از این بابت همکار رشن) و پاسدار پیمان (قرارداد) است. هر کس پیمان‌شکنی کند، مورد باز خواست میترا است و تنبیه می‌شود. از نظر دنیایی، میترا پاسدار نور (از این بابت همکار ایزد هْوَرَخْشئِتا یا خورشید) و نگهبان کشتزارهاست.
سروش، آموزگار و پیام‌آور دین است. او گوش جهانی همه نیکوکاران ( اشوان ) و آورنده پیامهای اهورایی برای آنهاست. زرتشت آرزو می‌کند که مردمان آن گونه رفتار کنند که سروش با همه‌ی آنها در ارتباط باشد.
رَشن (رَشْنو) ـ ایزد دادگرى و آزمایش ایزدى
ایزد عدل و داد در دین مزدیسنى. در اوستا رَشْنو Rašnu و در پهلوى رَشْن
Rašn به معناى عادل و دادگر است. رَشْن در اوستا اغلب با صفت رَزْیشْته
Razišta (در پهلوى رزیستک Razistak) وبه صورت رَشْنو رزْیشْتَه به معناى
راست تر و درست تر آمده است، و در فارسى معمولاً این ایزد با صفتش «رَشْن
راست» خوانده مى شود. ابوریحان بیرونى در الآثار الباقیة (ص73) در فهرست
روزهاى ایرانى، این ایزد را رَشْن خوانده که در زبان سُغدى رَسْن Rasn و در
خوارزمى همان رَشْن خوانده مى شده است. در ادبیات فارسى این واژه به صورت
«رش» بدون نون بکار رفته است. فردوسى گوید: چوهور سپهر آورد روز رَش / ترا
زندگى باد پدرام و خَوش، و خسروى مى گوید: مى سورى بخواه کامد رَش / مطربان
پیش دار و باده بکَش.
در سراسر اوستا (به جز گاثاها) و در کلیّه منابع پهلوى و پازند مکرّر از
ایزد رَشن نام برده شده، به او درود فرستاده مى شود. در اوستا، یشت دوازدهم
موسوم به رَشْن یشت، ویژه این ایزد است، امّا مطالب مهمى در خصوص وى از آن
به دست نمى آید. برخى از محققان از آن جمله بارتولومه برآن اند که رشن
یشت، یشتى جدید مى باشد و مطالب آن با توجه به برخى قسمت هاى اوستا و به
ویژه یشت ها تدوین شده است. در اوستا هرجا که از رَشن نام برده شده، از
یاران او ایزدان مهر (میثره Miøra) و سروش (سرَاُشَه Sraoša) و گاها از
ایزد اَشتاد AštaÎd (اَرْشتاد ArštaÎd) (یسنا، 7/1 و 7/2) نیز یاد شده است.
این سه ایزد به اتفاق از ایزدانِ سراى پسین و داوران روز جزا نیز محسوب مى
شوند. در کتب متأخر مزدیسنان وظیفه سنجش اعمال آدمیان در روز قیامت به ایزد
رَشن واگذار شده است. بنا به روایات دینى کسانى که از این جهان درگذرند،
پس از سه روز و سه شب، در صبح روز چهارم به راهنمایى ایزدانى چون: مهر،
سروش، رَشْن و اشْتاد براى محاکمه و گذر از پل چینوَد Cinvad (چینْوَت
CinvaÎt = پل صراط) آماده مى شوند. در اَئوگمدئچا AogemadaeÎcaÎ فقرات 8 و 9
آمده: «در صبح روز چهارم پس از مرگ سروش و رَشن راست و ایزد باد و اشتاد و
مهر و فَروهر پاکان و ایزدان مینوىِ دیگر به استقبال روح پاک مرده مى
شتابند وآن روان جاودانى را با خوشى وآسایش ودلیرى ازپل چینوت مى گذرانند».
