حکایتی آشنا

دو برادر یکی خدمت سلطان کردی و دیگر، به زور بازو نان خوردی. باری این توان‌گر [برادر خادم سلطان] گفت درویش [برادری که درآمدش به دست خودش بود]را، که چرا خدمت نکنی تا از مشقت کار کردن برَهی؟ * گفت [پاسخ داد] تو چ...

را کار نکنی، تا از مذلت [خواری] خدمت رهایی یابی؟ که خردمندان گفته اند: نان خود خوردن و نشستن به [از آن‌که] که کمر شمشیر زرین به خدمت بستن:

به دست آهن تفته کردن خمیر
به از دست بر سینه پیش امیر
سعدی