خشترا وئیریا (نیروی چیرگی و فرمانروایی بر خود): در زبان سنسکریت به آن "کشترا" (kshatra) گفته
می شود چرا که در کیش هند و ایرانی در روزگار باستان ارتباط خاص و پیچیده
ای وجود داشته است. و در آیین هند معنای « قدرت» را می دهد ولی در آیین
مزدیسنا و دین ایرانی این مفهوم بسیار گسترده تر است و به معنای نیروی
خداوندی است و این نیرویی است که در پرتو آن سلطنتی اهورایی بوجود می آید
که در آن "اشا" و یا "راستی" به پیروزی کامل می رسد و انسانها را از شور
بختی و بد بختی رهایی می بخشد.
آرمان اشو زرتشت آن بوده که همه مردم جهان در راه برقراری حکومت خداوندی و یا حکومت راستی به تلاش و کوشش بپردازند چه فقط با برقراری حکومت راستی است که انسان قادر می گردد کلیه مظاهر فساد را که از دروغ و یا دروج سرچشمه می گیرد از بین بردارد و حق را بجای باطل بنشاند.
به "خشترا وئیریا" در زبان پارسی "شهریور" گفته می شود. از این واژه در گاتها 62 با یاد شده است.
« خشترا وئیریا نیروی فرمانروایی به سهش های (احساسات) ویرانگر در جهان درونی انسان است »
