آوای درون

روزگار؛ خود، آموزگاربزرگی است


کم کم یاد خواهی گرفت 

تفاوت ظریف میان نگهداشتن یک دست و زنجیر کردن یک روح را

این که عشق تکیه کردن نیست؛ و رفاقت، اطمینان خاطر

و یاد می‌گیری که بوسه‌ها قرارداد نیستند

و هدیه‌ها، معنی عهد و پیمان نمی‌دهند.

کم کم یاد می‌گیری 

که حتی نور خورشید هم می‌سوزاند اگر زیاد آفتاب بگیری

باید باغ خودت را پرورش دهی، به جای این که

منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد.

یاد می‌گیری که می‌توانی تحمل کنی

که محکم باشی پای هر خداحافظی

یاد می‌گیری که خیلی می‌ارزی.

خورخه لوییس بورخس