زبان گات ها

زبان گات هایی  از زبانهای کهن هند و ایرانی و از خویشاوندان نزدیک زبان سانسکریت است و از این رو « گات هایی » نامیده می شود که بجز گات های زرتشت چیز دیگری از این زبان برجای نمانده است.

پس از زرتشت این زبان اندک اندک از میان رفت و واژه ها و کارمایه های آن به فراموشی سپرده شدند.

از سوی دیگر باید بیاد داشت که زندگی مردمان دارای خم و چم های امروزی نبود و زبان  بدور از پیچیدگیهای زندگی امروزی کارمایه ای بود برای دریافت نیاز و پیام یگدیگر، از این رو به آسانی می توان دریافت که هیچیک از زبانهای کهن دارای گنجینه ای از واژه ها ی گوناگون نبودند و گاه یک واژه را با آرِش های بسیار گوناگون بکار می بردند. هر چه میدان زندگی فراخ تر شد بر فراخی و گنجایش زبانها نیز افزوده گردید، از این رو دریافت برخی از واژه ها که در زبانهای کهن مانند زبان گاتهایی بکار رفته اند برای زبانشناسان کار آسانی نیست بویژه زبان گات ها که بنمایه های دیگری از آن بر جای نمانده تا بیاری آنها بتوان به درونمایه اینگونه واژه ها پی برد. از همین رو است که گونه ای ناهماهنگی درمیان برگردانهای گوناگون گاتها دیده می شود .